Fafner is ook in het bezit van de Ring en de Tarnhelm waardoor hij zich kan omvormen tot een heus vervaarlijke draak.
Een stukje historie
In de 19e eeuwse uitvoeringen was de draak levensecht op de Bühne, de mensen waren in de tijd van de opera's hieraan gewend. Na de hervatting van de Bayreuther Festspiele begin 50er heeft de Wagnertelg Wieland en de uitvoeringen gedenazificeerd als ook vereenvoudigd omdat dit uitgesproken naturalistische achterhaald was. Zijn broeder Wolfgang leidde de opera's tot begin XXIe eeuw. Fantastische kostumering bleef achterwege ten behoeve van een outfit die de ouwelui aanvankelijk stoorde, zoals versleten oude jassen als van een loodgieter. Ook harnassen, helmen en speren werden eenvoudig gehouden maar moeten vanwege de compositie wel een rol blijven spelen. Veelal werd te Bayreuth de draak op een kar duisterwijs maar zichtbaarderwijs door personeel voortbewogen die ook vele dreigende bewegingen konden laten maken. Dit is voor onze tijd acceptabel geweest daar een draak uit papier-maché met vele trekkabels voortbewogen uit de tijd is.
Als Siegfried bij de schuilplaats is aangekomen volgt er een sarkastisch tweegesprek. Kort daarop snijdt Siegfried in de staart van de draak die brullend van pijn hem tracht weg te zwiepen. Siegfried springt behendig opzij en ontwijkt hem. Vervolgens tracht de draak zich met z'n volle gewicht op zijn belager te werpen doch dit mislukt daar Siefgried des draken hart met het magische zwaard Nothung weet te doorboren. Fafner is stervende.
In de enscenering van Siegfried in het Royal Opera House, Covent Garden op zondag 21 oktober 2012 is slechts een bizar hoofd te zien, geen romp, eerder van een man dan van een draak. De angstaanjagendheid is er niet minder om!
Siegfried tegen de draak Fafner |
We hebben hier een kleine aanpassing aan de middelen in het opzetten van 'n draak dat zeer zeker acceptabel is, er is een draak en hij wordt gedood, daar gaat het om.
De opera gaat verder...
Je staat verbluft wat een enorme rol zangers moeten beheersen. Siegfried wordt vertolkt door Stefan Finke, tenor en is Duitser, geboren te Osnabrück. Brünnhilde is Susan Bullock bij wie je wat accent hoort, ik stoor mij hieraan niet omdat de prestatie die zij verricht immers even fenomenaal is!
We hebben hier te maken met de hoogste kunst en dat verdient alle ontzag.
De partituur geeft aan dat de draak in het hart wordt getroffen |