De plaatsen werden alvast bezet door de Meezingers, te weten de koorleden van het Zing en beleef-koor, allen in keurig donkere kledij. De heren had ik al gezien in de Spiegelzaal, een enorm geroezemoes en mij verbaasd over hun prachtige kledij. Het is beslist geen smoking maar donker kostuum met knoopbedekt overhemd en strik. Ik zelf heb een smoking met zijden revers en biezen broek maar had dit op deze avond echter niet aangetrokken. Aangezien de heren allen exact dezelfde outfit hadden vermoed ik een centraal inkoopadres?
Er zijn duidelijke verbeteringen met de eerste "Meezing"-Matthäus-Passion, die van 1 april 2015: allereerst de keurige kleding en het Nieuw Amsterdams Kinderkoor.
De dirigent, Boudewijn Jansen verklaarde vooraf nog nooit zo een groot koor gedirigeerd te hebben.
 |
| Zing en beleef-koor links |
 |
| Zing en beleef-koor midden |
 |
| Zing en beleef-koor rechts |
Vervolgens treden de leden van het Toonkunstkoor Amsterdam binnen en zetten zich links en rechts binnen de orkestruimte.
 | |
| Toonkunstkoor Amsterdam rechts |
De solisten en dirigent treden binnen.
 |
| Solisten en dirigent |
Maar het verbluffendste geschiedt zonder dat ik hun binnenkomst opgemerkt had: het Nieuw Amsterdams Kinderkoor was gezeten vooraan, links en rechts. Bepaald een unicum. De jonge zangers en zangeressen hadden allen donkere kledij met een cumberband. De kleintjes zaten vooraan, de langere achter. Allen hebben gedurende de eerste helft constant geconcentreerd in houding gezeten. Ook met de grote koralen zongen ze gedeeltelijk mee.
 |
| Nieuw Amsterdams Kinderkoor rechts |
 |
| Nieuw Amsterdams Kinderkoor links |
Alle solisten vond ik schitterend.
Johannette Zomer, sopraan met een vlijmscherpe toonzuiverheid.
De alt (naam niet bekend) zong met bewogenheid en charme.
Peer Gijsbertsen, tenor en Frans Fiselier, bas mooie stemmen.
Erik Slik, tenor evangelist, had een iets zwakke stem.
Christoph Prégardie, tenor maar hier de baspartij, een volmaakte stem voor de Christus. Anders dan de voornoemden trad hij niet op de voorgrond.
In de zaal werd niet hoorbaar meegezongen, anders dan ik die met de koralen mee-neuriede. Menig bezoeker filmde naar hartenlust en zelfs een voor mij heeft hele stukken audio opgenomen.
Aan het armgezwaai zat er heel wat familie van koorleden in de zaal.
Het Concertgebouw Kamerorkest (vorig maal was het andere) viel allicht wederom op door de briljante fluiten. De opstelling was zoals gewoonlijk bij de Matthäus in twee delen. Links de blazers. Nogal midden de gamba
en daarachter de cello.
De basviolist was ongewoonlijk gezeten, de bas had derhalve geen staartpen en nog fraaier de stemsleutel was geknikt als ik het goed gezien heb, want ik heb een tijdje gezocht waar deze musicus zich bevindt. In het midden het fraaie kistorgel.
In het rechterorkest bevond zich het klavecimbel, continu spelend maar vaak onopvallend (foto boven).
Het koor was zoals vroeger schitterend. Samen met het meezingkoor was er een volume dat ongekend is en alleen in een concertzaal gehoord kan worden. Wellicht door de reflectie van het volle geluid was er soms een fractie maatverschil maar ik kan mij vergissen.
De dirigent Boudewijn Jansen heeft een meesterwerk afgeleverd en verdient opneming in het Guinness!
 |
| Solisten en dirigent |
 |
| Solisten en dirigent |
Ook de cursusleider Hans Veldhuizen deelde in de dank van allen.
Moeten we nog bijkomen van zo een avond, ik wil nog niet weg. Even nog een babbel en dan maar naar buiten voor de sigaar.
Zie ook:
