Opvolger is er niet, evenmin een vergeten Groep 47.
De schrijver Maxim Biller, een geboren Tsjech 1960 en sinds 1970 in Duitsland, heeft het Duits zich grondig eigen gemaakt, zij het geen grondige kennis van de historische letterkunde, hetgeen hem niet weerhoudt kritiek te leveren op de huidige stand van zaken in de Republiek der Letteren. Hij heeft wel verstand van de uitgestorven Duitse schrijversgemeenschap te Praag. En hij vervolgt met vele namen van allochtoonse schrijvers alsmede geeft een summiere inhoudsopgave. Bekend kunnen velen raken, menig onderscheiding wordt verleend maar ook dezen zijn snel weer vergeten. Toch produceren ze goede arbeid. Een der beschuldigingen is dat de Duitse uitgevers voor 90% autochtoon zijn en hij noemt ze de kleinkinderen van de Nazi-generatie.
 |
| Grootmoefti Amin Al-Husseini met Hitler |
Verbaasd ben ik te lezen dat de lijfwacht van Grootmufti van Jeruzalem Al Husseini, een jonge Irakees, naar Berlijn gaat en zich aanmeldt bij de SS. Hij wordt in de Oostgebieden ingezet om succesvol Joden te vervolgen. Zoiets kom je dan alleen maar aan de weet van een allochtoons Koerdisch schrijver als Sherko Fatah! Deze schrijft zelfs hyperbolischerwijs dat de man zich als geen andere Duitser heeft schuldig gemaakt...
Allochtone schrijvers zijn, naar zijn zeggen, de levenskracht van een natie, met als kenmerkend voorbeeld de VS met hun Henry Roth (Russisch-Joods), Junot Díaz (Dominicaanse Republiek) en Maeve Brennan (Iers). Zij geven hun nieuwe eerst saaie vaderland esprit.
Maar Duitsland heeft Hugenoten en Polen onherkenbaar geassimileerd, iets waarvoor de naoorlogse Duitse politiek zichzelf prijst wat ik vaak heb zien horen zeggen.
Bron:
Letzte Ausfahrt Uckermark Die Zeit 20-2-2014
