Vanuit de Franse magazines
La Quinzaine en de opgeheven
Les Nouvelles Littéraires ken ik enigermate de auteur Modiano. De man schrijft verhalen over de Franse tijd van oorlog en bezetting, vanzelfsprekend in litterair Frans. Te prijzen is zijn afwijzing van persoonlijke publiciteit. Toch herinner ik mij dat in de tachtiger, denk ik, ook kritiek op hem werd geleverd maar dat ben ik vergeten.
|
Des enfants bien habillés. |
Maar niet dat wat hij schrijft dus
litteraire fictie is. Best mogelijk dat deze teksten om het Duitse begrip te gebruiken
bildhaft zijn en dus echt lijken. Dat is vertelkunst!