 |
| Het concertgebouwzaal-podium links |
 |
| Het concertgebouwzaal-podium rechts |
Echter was rechts een videoscherm geplaatst om de organist aan het werk te zien. Dit is voor mij uniek aangezien orgelconcerten in kerken altijd een zero-visueel effect hebben en we na afloop een klein hoofd ver boven ons een applaus kunnen brengen.
We zagen de tractuur digitale elektronica met voorgeprogrammeerde registers. Zodat nog maar een persoon benodigd is voor de omslag van de bladmuziek.
Het is lang geleden dat ik in het Concertgebouw orgelconcerten bijwoonde, ik denk medio 60er op een vijf of zestal zondagmiddagen, organisten van hier en elders. Ik herinner me nog Jeanne Demessieux. Alle virtuosen moesten als slot een improvisatie geven, na zichtbaar opening van 'n enveloppe. Best mogelijk dat Marius Flothuis deze noten verstrekt heeft!
In kerken ben ik zo al soms vaak geweest:
De Mozes en Aaronkerk, toen nog goedkoop. Ooit zag ik daar Liesbeth Quak.
Obrechtkerk Vermeulen-orgel.
Tichelkerk Pels-orgel.
De papegaai Pels-orgel.
De Oude Kerk Puccini-orgel voor de restauratie - een historische bijeenkomst met Feike Asma.
De Grote of St.-Bavokerk te Haarlem met het Christian Müllerorgel, veelal gebruikt voor concours.
De Kathedrale Basiliek Sint-Bavo met o.a. het Bavo-orgel te Haarlem.
In de Sint-Martinuskerk te Cuijk met het Severijnorgel, alwaar ik Rijk Mollevanger heb ontmoet .
De orgels van de St.-Jan.
De Martinuskerk te Beek, alwaar Irene Hagemans dirigent geweest .
Basiliek van Onze Lieve Vrouwe te Maastricht, alwaar kardinaal Arinze celebreerde.
De VU-aula Koenig-orgel, een orgel met weinig bassen.
De Krijtberg Adema-Schreurs Orgel, schitterend in de zachte tonen.
De Goede Herder (Buitenveldert), volumineus in 'n kleine ruimte.
Sint Walburgiskerk Zutphen.
De Grote Kerk te Zwolle.
Bovenkerk Kampen, werkelijk een kanjer, tijdens de Nationale Orgeldag.
Westerkerk Duyschot-orgel.
Sint-Kunibertkerk te Keulen.
Heilig Land-Stichting.
St.-Willibrorduskerk buiten de veste (Willibrordusorgel verplaatst naar voornoemde Sint-Bavo).
Vredeskerk Witte-orgel, in de jeugd indrukwekkend maar later toch ieltjes.
St.-Ignatiuscollege waarover Nard Loonen geschreven heeft in vijf blogs.
Nu dan wederom het Concertgebouw, waar eenmaal geweest daar doet wederkeren (naar Heitmannius).
Leo van Doeselaar zag ik laatst tijdens de Matthäuspassion in het Concertgebouw op 18 maart 2016. en daarvoor in het Orgelpark op het Verschueren-orgel.
Snel de trap afdalend kwam de maistro Leo van Doeselaar ene diepe buiging maken.
Gespeeld werd:
Bach, drie delen
Beethoven, zachte tonen.
Mendelssohn, de bewerking van de Reformationssymfonie, hoe toepasselijk dit jaar, en wel deel 4 Ein Feste Burg.
De Klerk, een stukje modern.
Widor, als derde de beroemde toccata, waarbij je het bassenwerk goed kunt volgen. Echter is deze machtige muziek eerder voor een grote kerk.
 |
| De diepe buiging |
