Het succes van de PVV op woensdag 9 juni 2010 komt niet uit de lucht vallen. Het ideeëngoed werd al jaren voorbereid door vele clubjes en verenigingen.
Was in de zestiger v.e. Ridder van Rappard al een toonbeeld van conservatisme, de behoefte aan een Conservatieve Club bestaat sedertdien.
H.J.W. Wijsman uit Laren wil in 1994 een Conservatieve Vereniging oprichten door de gevestigde partijen steeds maar weer te wijzen op hun praktischerwijze afglijden naar links. Aanspreekbaar is men daar nauwelijks aangezien men het eigen belang voor ogen houdt.
Enige punten van een program:
- Belastingverlaging
- Grondwettelijk gelijkheidsbeginsel verwijderen
- Immigratiestop
- Belastingbetalers uitsluitend kiesrecht
- Vaderlandse waarden verdedigen
- Progressiviteit is een vals voorwendsel
Wijsman beseft dat de de situatie nu een onontwarbaar stelsel van bestaande wetten en verdragen is. Dit vergt nadere studie als de Vereniging eenmaal functioneert. Doch ziet hij maar weinig respons en adviseert te rade te gaan bij Sta Vast van de OSL-Stichtingen.
Meer landelijke bekendheid kreeg in 1994 De Stichting De Club van Tien Miljoen van Paul Gerbrands te Valkenswaard. Met 450 inwoners/km2 is Nederland overbevolkt. Een bewustwording van meer mens met minder mensen staat voor ogen.
De Club schrijft een uitvoerig program.
- Geboorteplanning en emigratiestop
- Per provincie een compact natuurgebied als de Hoge Veluwe
- Verstedelijking dorpen terugdringen
- Steden laten krimpen tot leefbare en te beheersen gebieden
- Massaliteit verkeer verminderen
- Overbevolking ook in het Buitenland onder de aandacht brengen
en veel meer.
Individueel gerichte strategie is
- De motivering tot kinderen krijgen
- Gezinsplanning
- Anticonceptiva zeker voor mannen
De Stichting bestaat nog steeds doch heb ik in de loop der jaren misprijzende kritiek gezien. Ze hebben daar volgehouden.
09 augustus 2010
Carl Schmitt als geniaal Rechtsgeleerde moest Neurenberg wel ontsnappen
Carl Schmitt is een geniaal denker in de rechtsgeleerdheid, wat wel heel wat meer voorstelt dan rechtsregeltjes, artikeltjes en paragraafjes. Achter alle maatschappelijke activiteit moet een degelijke visie staan en die heeft hij.
Schmitt is door Kempner in Neurenberg ondervraagd geworden inzake zijn politieke activiteit. Echter de drie aanklachten zoals die voor de nazi-kopstukken, aanvalsoorlog beramen, oorlogsmisdaden begaan en misdaden tegen de menselijkheid sluyt als een tanghe op een vercken, de man is zuiver wetenschapper!
Op verzoek van Kempner heeft Schmitt (dan maar) enige rapporten vervaardigd over de rechtspositie van nazi-functionarissen in het IIIe Rijk.
Doch zit hier niet meer meer achter?
Wat zou er gebeurd zijn als Schmitt werkelijk sur la selette was gekomen? Had een geniaal denker als hij niet met gemak de rechtsgrondslag van de hele procesvoering in Neurenberg kunnen betwisten zo niet ontkennen? Daarom zaten de geallieerde organisatoren van onderhavig proces allerminst verlegen. En zijn straf kreeg hij heus nog wel, wat in heel andere gevallen (bijv. zwijgende literatoren in de Duitse tijd) met een schitterende Duitse formulering innere Emigration wordt genoemd.
Schmitt is door Kempner in Neurenberg ondervraagd geworden inzake zijn politieke activiteit. Echter de drie aanklachten zoals die voor de nazi-kopstukken, aanvalsoorlog beramen, oorlogsmisdaden begaan en misdaden tegen de menselijkheid sluyt als een tanghe op een vercken, de man is zuiver wetenschapper!
Op verzoek van Kempner heeft Schmitt (dan maar) enige rapporten vervaardigd over de rechtspositie van nazi-functionarissen in het IIIe Rijk.
Doch zit hier niet meer meer achter?
Wat zou er gebeurd zijn als Schmitt werkelijk sur la selette was gekomen? Had een geniaal denker als hij niet met gemak de rechtsgrondslag van de hele procesvoering in Neurenberg kunnen betwisten zo niet ontkennen? Daarom zaten de geallieerde organisatoren van onderhavig proces allerminst verlegen. En zijn straf kreeg hij heus nog wel, wat in heel andere gevallen (bijv. zwijgende literatoren in de Duitse tijd) met een schitterende Duitse formulering innere Emigration wordt genoemd.
Islamitische Slavenhandel in 13 Eeuwen
Tidiane N'Diaye: Der verschleierte Völkermord -
Die Geschichte des muslimischen Sklavenhandels.
Het Duitstalige boek is een vertaling van Traite négrière arabo-musulmane - Le génocide voilé - Uitgeverij Gallimard en kreeg de Prix Renaudot Essai in 2008.
Deze Senegalese schrijver heeft kennis van de Arabisch-Islamitische slavenhandel vanaf de 7e eeuw, o.a. de Nubische bevolking als slachtoffer. Dit volk was vanaf 652 onderdanig en verplicht elk jaar 360 mannen en vrouwen ter beschikking te stellen voor dwangarbeid in Islam-gebieden.
Castratie en harem waren doodnormaal.
Hierna wordt de handel in Noord-Afrikaanse zwarten door het gehele Oosters-Islamitische continent bedreven.
De schrijver wist bronnen aan te boren wat je wetenschappelijke arbeid kan noemen doch is hij niet wars van het opnemen van opvattingen en verhalen van wijze mannen die toch een (zoals Joden zouden zeggen) mondelinge erfenis of traditie vertegenwoordigen.
Dan belandden wij in cijfers van 7 miljoen slaven door de gezamenlijke Islamieten in 13 eeuwen waarnaast de tien miljoen door de Westerse handelaren in vier eeuwen.
Deutschandfunk 29 III 2010 19:15-20:00
Interview (in Franse taal)
Die Geschichte des muslimischen Sklavenhandels.
Het Duitstalige boek is een vertaling van Traite négrière arabo-musulmane - Le génocide voilé - Uitgeverij Gallimard en kreeg de Prix Renaudot Essai in 2008.
Deze Senegalese schrijver heeft kennis van de Arabisch-Islamitische slavenhandel vanaf de 7e eeuw, o.a. de Nubische bevolking als slachtoffer. Dit volk was vanaf 652 onderdanig en verplicht elk jaar 360 mannen en vrouwen ter beschikking te stellen voor dwangarbeid in Islam-gebieden.
Castratie en harem waren doodnormaal.
Hierna wordt de handel in Noord-Afrikaanse zwarten door het gehele Oosters-Islamitische continent bedreven.
De schrijver wist bronnen aan te boren wat je wetenschappelijke arbeid kan noemen doch is hij niet wars van het opnemen van opvattingen en verhalen van wijze mannen die toch een (zoals Joden zouden zeggen) mondelinge erfenis of traditie vertegenwoordigen.
Dan belandden wij in cijfers van 7 miljoen slaven door de gezamenlijke Islamieten in 13 eeuwen waarnaast de tien miljoen door de Westerse handelaren in vier eeuwen.
Deutschandfunk 29 III 2010 19:15-20:00
Interview (in Franse taal)
Reformschule [Odenwaldschule] thans in discrediet wegens misbruik had Daniel Cohn-Bendit als leerling
De Reformschule [Odenwaldschule] in Ober-Hambach bij Heppenheim geïsoleerd midden in de dichte bossen van het Naturpark staat in de belangstelling van gepleegd seksueel misbruik door drie leraren met leerlingen. Het betreft de periode 1970-1985 en traumatische oud-leerlingen durven eerst nu ermee naar buiten te komen. Hoe ongelukkig dat in april 2010 de school het 100-jarig bestaan viert! Dit is natuurlijk in de voor-publiciteit waarop menigeen met schok herinnerd wordt aan vroegere gebeurtenissen, deze gaat herbeleven en zich afvraagt of hij überhaupt wel naar de reünie zal gaan...
Ik hoorde over de Duitse radio van de bijzondere pedagogiek, een internationaal geprezen eigenschap van de school, waarin een leraar acht pupillen onder zich heeft als een familie. Wat is zulk woord thans beladen! Familie betekent dag en... nacht en daar heb je het al!
Het jaar 1965 te dier schole waarin kraaihaan Daniel Cohn-Bendit eindexamen deed valt dus buiten voornoemde tijdsafbakening, wellicht is zij willekeurig daar het tijdvak van misbruik in de roomskaholieke kerk veelal vanaf 1945 wordt genomen. Dan zou Cohn-Bendit vrij van smet zijn. In elk geval heeft hij de leraren gekend wier gedrag thans in discrediet geraakt is. Het allervreemdst is echter dat Cohn-Bendit zelve in 2001 door de pedospeurder Klaus Kinkel een beschuldiging heeft moeten incasseren met kleuters gekke dingen te hebben gedaan hetgeen hij heeft ontkend een pedo te zijn maar wel beschreven heeft in zijn boek.
Nu ga je toch fronzen of hij toch ook niet een bizar verleden heeft en indien zo, hij zich nog als zielig slachtoffer kan opwerpen en na de vroeger verkregen Wiedergutmachung nog extra geld kan krijgen ook
Ik hoorde over de Duitse radio van de bijzondere pedagogiek, een internationaal geprezen eigenschap van de school, waarin een leraar acht pupillen onder zich heeft als een familie. Wat is zulk woord thans beladen! Familie betekent dag en... nacht en daar heb je het al!
Het jaar 1965 te dier schole waarin kraaihaan Daniel Cohn-Bendit eindexamen deed valt dus buiten voornoemde tijdsafbakening, wellicht is zij willekeurig daar het tijdvak van misbruik in de roomskaholieke kerk veelal vanaf 1945 wordt genomen. Dan zou Cohn-Bendit vrij van smet zijn. In elk geval heeft hij de leraren gekend wier gedrag thans in discrediet geraakt is. Het allervreemdst is echter dat Cohn-Bendit zelve in 2001 door de pedospeurder Klaus Kinkel een beschuldiging heeft moeten incasseren met kleuters gekke dingen te hebben gedaan hetgeen hij heeft ontkend een pedo te zijn maar wel beschreven heeft in zijn boek.
Nu ga je toch fronzen of hij toch ook niet een bizar verleden heeft en indien zo, hij zich nog als zielig slachtoffer kan opwerpen en na de vroeger verkregen Wiedergutmachung nog extra geld kan krijgen ook
De Valse Voorstelling Multatuli als Vrijheidsactivist of zelfs als Multicultureel Voorvechter te promulgeren
Wij lazen op school de Max Havelaar, ik zelfs met mijn leergierigheid tweemaal, vanwege de litteraire waarde.
Schrijven kan die man beslist, ik bezit de Garmond Editie van 1910, echter is veel van de teksten polemiek welke slechts verstaan kan worden na grondige kennis van de 19e eeuwse litteraire constellatie. Deze eeuw echter, na 1918 ouderwets geworden, zonder dat wij 'n laudator temporis acti willen zijn is nog in leven gehouden door Marita Mathijsen voor wie wij hoog respect koesteren dat zij in haar hoogleraarschap heur activiteit par excellence heeft toegespitst op de grote geestesproducten die deze ook door mij bewonderde eeuw heeft voortgebracht.
Moet de Havelaar daar ook onder vallen?
Ja, als het de literaire waarde betreft, ik heb de bijdrage van prof. Dr. J.C. Brandt Corstius (vader van ...) uit 1962 gelezen waarin een grondige analyse van de Havelaar doch als Eduard Douwes Dekker als een of andere activist wordt gepresenteerd, dan nee, zou dit in strijd met de waarheid zijn!
De voornaamste persoonlijke activiteit van de auteur, zelf aristocraat, is trouwens het vergaren van geldelijke middelen voor de instandhouding van zijn status waarmee hij wel balanceerde op de rand van het wettelijk toelaatbare, ik zeg dat hij aan een zowat colporterende wijze aan afpersing deed. Dit boek heeft hij geschreven uit frustratie geen maatschappelijke carrière hem vergund te zien geworden, hij was gewoon incompetent als bestuurder in de Oost als onvermogend fatsoenlijk beheerder te zijn van zijn eigen financiën.
Hoe heeft dit kunnen gebeuren?
Naar mijn idee, waarbij ik indertijd wat mening gekregen heb van wijlen Dr. Hans Reeser, verbonden aan de UB, is de stoot gegeven door de gewiekste uitgever G.A. van Oorschot. Deze colporteerde ook om bijdragen te laten verrichten voor de vervaardiging en oprichting van een beeld ter ere van Multatuli. Toen al werd de schrijver gebracht als een rebels genie, als 'n Marx of 'n Lenin die zowat de wereld, ons land veranderd heeft...
Gewoon een commercieel praatje dat het in de toen nog linkse politieke sfeer best goed deed. Ik beken een bijdrage aan de kosten voor het beeld te hebben verricht en nadien Van Oorschot nog om een betalingsbevestiging te hebben gevraagd. De man schreef mij echt terug, waarvoor ik hem nog altijd dankbaar ben. Maar dat geld is een blijk van bewondering voor niemand minder dan de schrijver.
In 1987 onthulde niemand minder dan koningin Beatrix...
het verse standbeeld van een grote melancholische kop op een klein lichaam. Je moet er maar van houden, de tijd van de ruiterstandbeelden is allang voorbij. Maar waarom een oranjetelg terwijl Multatuli Bea's overgrootvader koning Willem III zowat terroristisch heeft afgeslacht? Een woordvoerder van het Multatuligenootschap uitte tegenover mij indertijd zijn nijd om dit gebeuren temeer daar er geen enkele linkse rakker laat staan ene originele Javaan bij de gebeurtenis is uitgenodigd geworden! Hiermee is duidelijk dat Multatuli toch behoort tot het establishment van de litteraire republiek en toch geen activist is een aanslag te willen plegen op de Nederlandse Staat!
En dan de tentoonstelling in de Bijzondere Collecties aan de Turfmarkt te Amsterdam.
Ik ben niet gegaan want er zit mij iets dwars. Mathijsen gaf er ook een lezing om na haar het woord te geven, hoe is het in godsnaam mogelijk (o nee, met zo een frase moet je bij Multatuli niet aankomen) aan ... Job Cohen! Even stilte...
Dit moet voordien gebeurd zijn: onder een etentje van Mathijsen, haar vriend Cohens broer en Job zelve kwam de komende opening ter sprake hetgeen haar bracht op de idee Job maar eens een passage voor te laten lezen uit de Havelaar! "Doe het toch", drong zij aan, "Je hebt zo een sonore stem en zo een goed voorkomen." Wat een kunst zeg, zo wordt het boek toch weer in een linkse, wellicht multiculturele hoek geduwd. Dit had nooit gemogen.
Dit is afschuwelijk.
Dit is geschiedvervalsing!
Want:
Uit de televisie-uitzending van 9 oktober 1973: Multatuli is nooit partijganger geweest. "De mensen hadden zich bij mij moeten aansluiten!"
Schrijven kan die man beslist, ik bezit de Garmond Editie van 1910, echter is veel van de teksten polemiek welke slechts verstaan kan worden na grondige kennis van de 19e eeuwse litteraire constellatie. Deze eeuw echter, na 1918 ouderwets geworden, zonder dat wij 'n laudator temporis acti willen zijn is nog in leven gehouden door Marita Mathijsen voor wie wij hoog respect koesteren dat zij in haar hoogleraarschap heur activiteit par excellence heeft toegespitst op de grote geestesproducten die deze ook door mij bewonderde eeuw heeft voortgebracht.
Moet de Havelaar daar ook onder vallen?
Ja, als het de literaire waarde betreft, ik heb de bijdrage van prof. Dr. J.C. Brandt Corstius (vader van ...) uit 1962 gelezen waarin een grondige analyse van de Havelaar doch als Eduard Douwes Dekker als een of andere activist wordt gepresenteerd, dan nee, zou dit in strijd met de waarheid zijn!
De voornaamste persoonlijke activiteit van de auteur, zelf aristocraat, is trouwens het vergaren van geldelijke middelen voor de instandhouding van zijn status waarmee hij wel balanceerde op de rand van het wettelijk toelaatbare, ik zeg dat hij aan een zowat colporterende wijze aan afpersing deed. Dit boek heeft hij geschreven uit frustratie geen maatschappelijke carrière hem vergund te zien geworden, hij was gewoon incompetent als bestuurder in de Oost als onvermogend fatsoenlijk beheerder te zijn van zijn eigen financiën.
Hoe heeft dit kunnen gebeuren?
Naar mijn idee, waarbij ik indertijd wat mening gekregen heb van wijlen Dr. Hans Reeser, verbonden aan de UB, is de stoot gegeven door de gewiekste uitgever G.A. van Oorschot. Deze colporteerde ook om bijdragen te laten verrichten voor de vervaardiging en oprichting van een beeld ter ere van Multatuli. Toen al werd de schrijver gebracht als een rebels genie, als 'n Marx of 'n Lenin die zowat de wereld, ons land veranderd heeft...
Gewoon een commercieel praatje dat het in de toen nog linkse politieke sfeer best goed deed. Ik beken een bijdrage aan de kosten voor het beeld te hebben verricht en nadien Van Oorschot nog om een betalingsbevestiging te hebben gevraagd. De man schreef mij echt terug, waarvoor ik hem nog altijd dankbaar ben. Maar dat geld is een blijk van bewondering voor niemand minder dan de schrijver.
In 1987 onthulde niemand minder dan koningin Beatrix...
het verse standbeeld van een grote melancholische kop op een klein lichaam. Je moet er maar van houden, de tijd van de ruiterstandbeelden is allang voorbij. Maar waarom een oranjetelg terwijl Multatuli Bea's overgrootvader koning Willem III zowat terroristisch heeft afgeslacht? Een woordvoerder van het Multatuligenootschap uitte tegenover mij indertijd zijn nijd om dit gebeuren temeer daar er geen enkele linkse rakker laat staan ene originele Javaan bij de gebeurtenis is uitgenodigd geworden! Hiermee is duidelijk dat Multatuli toch behoort tot het establishment van de litteraire republiek en toch geen activist is een aanslag te willen plegen op de Nederlandse Staat!
En dan de tentoonstelling in de Bijzondere Collecties aan de Turfmarkt te Amsterdam.
Ik ben niet gegaan want er zit mij iets dwars. Mathijsen gaf er ook een lezing om na haar het woord te geven, hoe is het in godsnaam mogelijk (o nee, met zo een frase moet je bij Multatuli niet aankomen) aan ... Job Cohen! Even stilte...
Dit moet voordien gebeurd zijn: onder een etentje van Mathijsen, haar vriend Cohens broer en Job zelve kwam de komende opening ter sprake hetgeen haar bracht op de idee Job maar eens een passage voor te laten lezen uit de Havelaar! "Doe het toch", drong zij aan, "Je hebt zo een sonore stem en zo een goed voorkomen." Wat een kunst zeg, zo wordt het boek toch weer in een linkse, wellicht multiculturele hoek geduwd. Dit had nooit gemogen.
Dit is afschuwelijk.
Dit is geschiedvervalsing!
Want:
Uit de televisie-uitzending van 9 oktober 1973: Multatuli is nooit partijganger geweest. "De mensen hadden zich bij mij moeten aansluiten!"
Joden die Joden verraadden
Sytze van der Zee is journalist maar geen historicus. Dat heeft tot gevolg dat de man geneigd is tot detaillering terwijl de historicus liever abstraheert en grote lijnen ontwikkelt.
Hij was te gast in Kunststof op 25 januari 2010. [Herbeluisteren middels deze hyperlink]
Maar juist de kleine zaken kunnen machtig interessant zijn. Wij kenden al lang (alhoewel ik haar portret nimmer gezien heb) de Joodse verraaister Ans van Dijk die gefusilleerd werd in 1948 en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid het adres Prinsengracht 263 heeft doorgegeven. Dat er hele Joodse families aan het verraaien geslagen zijn geweest was mij echter onbekend.
Niet onverklaarbaar. Het zijn de gangmakers van de na-oorlogse propaganda voor het Joodse Belang, te weten Lou de Jong, Presser, Belinfante en Sijes die weliswaar op de hoogte zijnd van het Joodse verraad dit toch lekker op de achtergrond hebben gehouden en publicatie hebben vermeden.
Maar wel over Joden, Joden en nog eens Joden die ten onder gegaan zijn, tot in het oneindige.
Daarenboven steunde Presser ook nog de pseudologia fantastica Jood Weinreb, aan wie de naïeve jodenmeid Renate Rubinstein hysterischerwijze support verleende. Eerst De Jong zal de zaak Weinreb moeten openen niet eerder dan dat hij daartoe werd gedwongen.
En denk aan De Jongs voortdurende aandacht voor de slachtoffers, uiteraard Joden, in zijn De Bezetting uit de 60er, serie door de VPRO Geschiedenis ter herkenning geheel ter beschikking gesteld.
Vergeet niet Belinfantes uitlating "het is niet te vergelijken met de Duitse kampen" naar aanleiding van het verschijnen van Kamptoestanden door H.W. Van der Vaart Smit. Over de kampen schrijft Belinfante zelf ook in zijn Geschiedenis der bijzondere Rechtspleging met op p225 het sappige verhaal dat een vrouw zich een chef bewaker aanbiedt in de hoop op vergroting van de overlevingskans van haar man, vriend of broeder.
En weet ik niet van Sijes dat hij in een gevoerde correspondentie met Teunis Schaap de ontkenning van het grote aantal Joodse slachtoffers "een in strijd zijn met de levenservaring" achtte.
Voegen wij toe de naam van een moderne historicus Barnouw die de dramatisch sentimentele titel bedacht "Wie verraadde Anne Frank?", wat in werkelijkheid niet meer is dan een tip door een hem vertrouwd (V) persoon aan de SD over een mogelijke verblijfplaats van Joodse Onderduiker(s).
Zo hebben wij enigermate de Joodse kliek gedetermineerd die tientallen jaren de publicitaire dienst uitmaakt in naoorlogs Holland en die slaafs gevolgd wordt door de landelijke pers.
Een periode van 65 jaar is nodig een gunstig tijdstip te vinden tot publicatie van een controversieel geschrift Vogelvrij. Het is geschreven met een totaalvisie dat het kwaad in de wereld altijd bestaan heeft en nog zal blijven voortwoekeren. Maar ik zelf denk wat simpeler: wie voortdurend zag dat Joodse families werden weggehaald, komt toch op de idee je eigen belang liever veilig te stellen, kortom liever zij (weggehaald) dan wij. Presser schrijft al over vele kunstjes uitgehaald om aan de wegvoering te ontkomen, althans te laten uitstellen, en daartoe is zo we nu weten verraaien een der prachtige mogelijkheden.
Tenslotte denk ik dat de instelling ten aanzien van je gedrag al vroeg bepaald is. Lang voor het uitbreken van de oorlog liepen er in Triëst Joodse koters in keurig nazipakje die de nu komisch ervaren in Jiddisch uitgesproken Hitlergroet brachten. "Je moet ze keurig opvoeden", was het motief der ouders. Zo sprak Claudio Magris in zijn Dankesrede na de Uitreiking van de Friedenspreis te Frankfurt op 18 oktober 2009.
Hij was te gast in Kunststof op 25 januari 2010. [Herbeluisteren middels deze hyperlink]
Maar juist de kleine zaken kunnen machtig interessant zijn. Wij kenden al lang (alhoewel ik haar portret nimmer gezien heb) de Joodse verraaister Ans van Dijk die gefusilleerd werd in 1948 en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid het adres Prinsengracht 263 heeft doorgegeven. Dat er hele Joodse families aan het verraaien geslagen zijn geweest was mij echter onbekend.
Niet onverklaarbaar. Het zijn de gangmakers van de na-oorlogse propaganda voor het Joodse Belang, te weten Lou de Jong, Presser, Belinfante en Sijes die weliswaar op de hoogte zijnd van het Joodse verraad dit toch lekker op de achtergrond hebben gehouden en publicatie hebben vermeden.
Maar wel over Joden, Joden en nog eens Joden die ten onder gegaan zijn, tot in het oneindige.
Daarenboven steunde Presser ook nog de pseudologia fantastica Jood Weinreb, aan wie de naïeve jodenmeid Renate Rubinstein hysterischerwijze support verleende. Eerst De Jong zal de zaak Weinreb moeten openen niet eerder dan dat hij daartoe werd gedwongen.
En denk aan De Jongs voortdurende aandacht voor de slachtoffers, uiteraard Joden, in zijn De Bezetting uit de 60er, serie door de VPRO Geschiedenis ter herkenning geheel ter beschikking gesteld.
Vergeet niet Belinfantes uitlating "het is niet te vergelijken met de Duitse kampen" naar aanleiding van het verschijnen van Kamptoestanden door H.W. Van der Vaart Smit. Over de kampen schrijft Belinfante zelf ook in zijn Geschiedenis der bijzondere Rechtspleging met op p225 het sappige verhaal dat een vrouw zich een chef bewaker aanbiedt in de hoop op vergroting van de overlevingskans van haar man, vriend of broeder.
En weet ik niet van Sijes dat hij in een gevoerde correspondentie met Teunis Schaap de ontkenning van het grote aantal Joodse slachtoffers "een in strijd zijn met de levenservaring" achtte.
Voegen wij toe de naam van een moderne historicus Barnouw die de dramatisch sentimentele titel bedacht "Wie verraadde Anne Frank?", wat in werkelijkheid niet meer is dan een tip door een hem vertrouwd (V) persoon aan de SD over een mogelijke verblijfplaats van Joodse Onderduiker(s).
Zo hebben wij enigermate de Joodse kliek gedetermineerd die tientallen jaren de publicitaire dienst uitmaakt in naoorlogs Holland en die slaafs gevolgd wordt door de landelijke pers.
Een periode van 65 jaar is nodig een gunstig tijdstip te vinden tot publicatie van een controversieel geschrift Vogelvrij. Het is geschreven met een totaalvisie dat het kwaad in de wereld altijd bestaan heeft en nog zal blijven voortwoekeren. Maar ik zelf denk wat simpeler: wie voortdurend zag dat Joodse families werden weggehaald, komt toch op de idee je eigen belang liever veilig te stellen, kortom liever zij (weggehaald) dan wij. Presser schrijft al over vele kunstjes uitgehaald om aan de wegvoering te ontkomen, althans te laten uitstellen, en daartoe is zo we nu weten verraaien een der prachtige mogelijkheden.
Tenslotte denk ik dat de instelling ten aanzien van je gedrag al vroeg bepaald is. Lang voor het uitbreken van de oorlog liepen er in Triëst Joodse koters in keurig nazipakje die de nu komisch ervaren in Jiddisch uitgesproken Hitlergroet brachten. "Je moet ze keurig opvoeden", was het motief der ouders. Zo sprak Claudio Magris in zijn Dankesrede na de Uitreiking van de Friedenspreis te Frankfurt op 18 oktober 2009.
Patres Polincone Pantheo - Erelijst der Polinconen
De Vaders die het Forum Polinco (opgericht begin 2000) gedragen hebben van 2004 t/m april 2007, bijeengebracht in een Polincoons Pantheon.
Het Eerbetoon voor hun prachtige Arbeid de Vrijheid van Meningsuiting te hebben beoefend en genoten.
Die weten dat de Waarheid bestaat ook al is zij nog zo verscholen.
Hopen op een Wende met Verlichting alwaar de zon glanst in volle vreugde en het leven goed is.
Waar nieuw leven kan komen met een voortreffelijke opvoeding en een zorgeloze toekomst.
Ze zijn:
1vanVelen
Aart Tuynman
Admina
Aereal
Aikom
Aistulf
alessandra
Anti... hater
aoibhgrein
Aryanpr...
Bas328 (ACP)
br3ama
Brama
brietveld
Cicero
CONSTANTINUS
Craig Montgomery
Cypres
De Groene Nationalist
De-botte-bijl
Dewi
di Canio
Diemen
Dove, the
Enigma
Euro
EVE
F101
Fiuv
fred
g.kopper
Gandalf
Gentle Giant
Goyim
Graver
Hendrikus
Hrafnar
Iemand
Ivo
Jaap
Jack
Jansen
Jarl
Jefra
jelderkamp
Jennifer C. Logan
Jeroen020
John Doe
John Nederland
Johnny Wishbone
Jonge Vlamingen
Joshadam
Junior
Jupike
JVH
Kaboem
krasopop
Laksmi
Leocardia +
Leprechaun
Levenschlang Bla...
Lionheart
maria
Markies van Carrabas
MasterBlaster
Mierenneuker
Mitgard
nixtheman
old-man
Plantijn
Rauschning
Resident
Ridder van Cicero, de
Robrecht
Sammael
Sanduvel
S...heiligman
Snaak
Spoq
Steffie
SultanHalim
surodje
thurisaz
Titi
Torch +
Troapler
Vasp, Kees
Vincent van Gogh
Visboer
volisvol
Voltaire
WFHermans
Willem Kolleeder
Wodan
Yggdrasil
Zappendusta
Arrest Gerechtshof te Amsterdam van 23 november 2009 inzake de bijdragen van de poster Joshadam in Polinco
Na op 2 juni 2008 door de Rechtbank voor Europees recht te Amsterdam bij vonnis te zijn vrijgesproken (foutievelijk hierna vermeld als "Politierechter") heeft het Hof te Amsterdam arrest gewezen en de voormalige poster Joshadam van Polinco op 23 november 2009 schuldig verklaard voor alle vier tenlasteleggingen. Hem wordt echter geen directe straf opgelegd.
We leren dat het forum Polinco wel openbaar is maar dat er geen publiekelijk debat plaatsvindt waarvoor naar artikel 10 lid 2 van EHRM dan geen freedom of speech geldt.
Met andere woorden: Je Mag Niets Zeg-Gen!
Arrest Gerechtshof te Amsterdam van 23 november 2009 inzake de bijdragen van de poster Joshadam in Polinco
Enige korte aantekeningen tijdens de uitspraak, weliswaar wat onzorgvuldig doch wel enen eersten indruk:
De vier aanklachten inzake belediging te weten van homoseksuelen, allochtone vrouwen, negers en Joden zijn alle bewezen. Verweer verworpen.
De advocaat-generaal stelt belediging art. 137c WvS, opzet openbaarheid, onnodig grievend, geen maatschappelijk doel dienend.
De verdediging voert aan de niet-openbaarheid van het forum en de political speech ingevolge de jurisprudentie van art 10 2e lid EVRM.
Het Hof stelt dat bij de overigens niet zo beledigend uitziende tekstuele aanklachten de context in Polinco dient te worden betrokken waarin de uitlatingen zijn verricht. Deze is dan voor alle teksten beledigend. Het Hof geeft voorbeelden van de aanklachten 1, 2, 3 en 4.
Ook collectief beledigen treft allen, de waardigheid van de groep is miskend.
De verdachte stelt een eigen forumjargon te hebben benut, ludiek, daar ter plaatse alleen, indruk maken op gelijkgestemden van medeposters.
Het Hof: maar dat dit nu echt geen maatschappelijk debat voorstelt! Alle uitlatingen onnodig grievend. De political speech niet aannemelijk, eerder privé-uitlatingen!
Het Hof grijpt terug op zijn arrest van 20 juni 2008 1) waarin gesteld dat het medium Internet een groot bereik heeft, geen wachtwoord maar aanklikken voldoende is dus toegang vrij. De verdachte heeft zelf geschreven dat het Internet (super-)openbaar is!
Bewezen viermaal belediging WvS 137c.
Strafbaarheid aangetoond.
Maatschappelijk debat is niet beoogd.
Uitlatingen vier jaren geleden verricht.
Arrest: Geheel voorwaardelijke straf.
Apple-computer, externe HD’s en voedingen verbeurd verklaard.
Amsterdam, 23 november 2009
1) LJN: BD7024, Arrest Gerechtshof Amsterdam 23-002759-06 Ertan Kilic:
Door gebruik te maken van het internet heeft verdachte welbewust gekozen voor een medium met een groot potentieel publieksbereik en kon via zijn website ook daadwerkelijk een groot publiek worden bereikt. Daaraan doet niet af dat internetgebruikers de website van verdachte moesten aanklikken en aldus “niet ongevraagd” zoals bij het medium radio of televisie, met verdachte’s opinies in aanraking kwamen. Niet gebleken is dat de website bijvoorbeeld met een wachtwoord was beschermd. Het is een feit van algemene bekendheid dat het gebruik van internet een enorme vlucht heeft genomen en het hof ziet geen reden voor wat het publieksbereik betreft een onderscheid te maken tussen radio en televisie enerzijds en internet anderzijds.
We leren dat het forum Polinco wel openbaar is maar dat er geen publiekelijk debat plaatsvindt waarvoor naar artikel 10 lid 2 van EHRM dan geen freedom of speech geldt.
Met andere woorden: Je Mag Niets Zeg-Gen!
Arrest Gerechtshof te Amsterdam van 23 november 2009 inzake de bijdragen van de poster Joshadam in Polinco
Enige korte aantekeningen tijdens de uitspraak, weliswaar wat onzorgvuldig doch wel enen eersten indruk:
De vier aanklachten inzake belediging te weten van homoseksuelen, allochtone vrouwen, negers en Joden zijn alle bewezen. Verweer verworpen.
De advocaat-generaal stelt belediging art. 137c WvS, opzet openbaarheid, onnodig grievend, geen maatschappelijk doel dienend.
De verdediging voert aan de niet-openbaarheid van het forum en de political speech ingevolge de jurisprudentie van art 10 2e lid EVRM.
Het Hof stelt dat bij de overigens niet zo beledigend uitziende tekstuele aanklachten de context in Polinco dient te worden betrokken waarin de uitlatingen zijn verricht. Deze is dan voor alle teksten beledigend. Het Hof geeft voorbeelden van de aanklachten 1, 2, 3 en 4.
Ook collectief beledigen treft allen, de waardigheid van de groep is miskend.
De verdachte stelt een eigen forumjargon te hebben benut, ludiek, daar ter plaatse alleen, indruk maken op gelijkgestemden van medeposters.
Het Hof: maar dat dit nu echt geen maatschappelijk debat voorstelt! Alle uitlatingen onnodig grievend. De political speech niet aannemelijk, eerder privé-uitlatingen!
Het Hof grijpt terug op zijn arrest van 20 juni 2008 1) waarin gesteld dat het medium Internet een groot bereik heeft, geen wachtwoord maar aanklikken voldoende is dus toegang vrij. De verdachte heeft zelf geschreven dat het Internet (super-)openbaar is!
Bewezen viermaal belediging WvS 137c.
Strafbaarheid aangetoond.
Maatschappelijk debat is niet beoogd.
Uitlatingen vier jaren geleden verricht.
Arrest: Geheel voorwaardelijke straf.
Apple-computer, externe HD’s en voedingen verbeurd verklaard.
Amsterdam, 23 november 2009
1) LJN: BD7024, Arrest Gerechtshof Amsterdam 23-002759-06 Ertan Kilic:
Door gebruik te maken van het internet heeft verdachte welbewust gekozen voor een medium met een groot potentieel publieksbereik en kon via zijn website ook daadwerkelijk een groot publiek worden bereikt. Daaraan doet niet af dat internetgebruikers de website van verdachte moesten aanklikken en aldus “niet ongevraagd” zoals bij het medium radio of televisie, met verdachte’s opinies in aanraking kwamen. Niet gebleken is dat de website bijvoorbeeld met een wachtwoord was beschermd. Het is een feit van algemene bekendheid dat het gebruik van internet een enorme vlucht heeft genomen en het hof ziet geen reden voor wat het publieksbereik betreft een onderscheid te maken tussen radio en televisie enerzijds en internet anderzijds.
Al vroeg was ik op de 9e november 2009 aanwezig want ik houd niet van haasten. Ik had mij goed voorbereid met correcte kleding en perfecte verzorging want voor een zeer belangrijke gebeurtenis moet ik goed ik mijn vel zitten. Normaliter ben ik een onzeker mens doch kan ik vooraf veel van mijn ongerief wegnemen.
Het verhoor van mij heeft wel 90 minuten geduurd, in snelheid en omvang. De raadsvrouwen waren zelf ook goed voorbereid en wilden minutieus van mijn werken op en het functioneren van het voormalige forum Polinco weten. Ik kan dus spreken van een kruisverhoor!
De zaak waarom het draait is eerstens de al of niet openbaarheid van het forum alsmede de vrijheid van meningsuiting waarbij toegegeven dat niet alle bijdragen even fraai zijn.
Vervolgens werd door de advocaat-generaal een beschouwing gegeven van haar inzichten in deze materie, nationaal en internationaal recht en jurisprudentie waarbij zij het vonnis van 2 juni 2008 van de Rechtbank voor Europees recht te Amsterdam bestreed. Ondertussen is dit vonnis al geciteerd geworden in de rechtszaak tegen Stormfront als ook is het opgenomen in een dik studieboek over uitingsdelicten! De oudste rechter was zo verbluffend kien dat zij een onjuistheid in de acten vond, zij mij naar de rechterstoel riep om nadere uitleg te geven. Dit heeft om de drommel wel te maken met het amateuristische MDI dat de zaak heeft aangebracht bij de OvJ waardoor mensen nodeloos in diskrediet worden gebracht!
De verdediging duurde niet minder lang en bevatte ook elementen die ikzelf in de loop der tijd zelf vergaard heb.
Na afloop was ik voldaan. Ik zie de uitspraak op maandag 23 november met belangstelling tegemoet. Zeker weet ik dat juristen in Nederland gespecialiseerd in Internet vol verlangen uitzien naar dit belangrijke arrest!
Ik trakteerde mij op een overheerlijk broodje en dronk een pils in mijn stamcafé. Thuis moest ik rusten en daags erna heb ik zelfs slapenderwijs doorgebracht!
Het verhoor van mij heeft wel 90 minuten geduurd, in snelheid en omvang. De raadsvrouwen waren zelf ook goed voorbereid en wilden minutieus van mijn werken op en het functioneren van het voormalige forum Polinco weten. Ik kan dus spreken van een kruisverhoor!
De zaak waarom het draait is eerstens de al of niet openbaarheid van het forum alsmede de vrijheid van meningsuiting waarbij toegegeven dat niet alle bijdragen even fraai zijn.
Vervolgens werd door de advocaat-generaal een beschouwing gegeven van haar inzichten in deze materie, nationaal en internationaal recht en jurisprudentie waarbij zij het vonnis van 2 juni 2008 van de Rechtbank voor Europees recht te Amsterdam bestreed. Ondertussen is dit vonnis al geciteerd geworden in de rechtszaak tegen Stormfront als ook is het opgenomen in een dik studieboek over uitingsdelicten! De oudste rechter was zo verbluffend kien dat zij een onjuistheid in de acten vond, zij mij naar de rechterstoel riep om nadere uitleg te geven. Dit heeft om de drommel wel te maken met het amateuristische MDI dat de zaak heeft aangebracht bij de OvJ waardoor mensen nodeloos in diskrediet worden gebracht!
De verdediging duurde niet minder lang en bevatte ook elementen die ikzelf in de loop der tijd zelf vergaard heb.
Na afloop was ik voldaan. Ik zie de uitspraak op maandag 23 november met belangstelling tegemoet. Zeker weet ik dat juristen in Nederland gespecialiseerd in Internet vol verlangen uitzien naar dit belangrijke arrest!
Ik trakteerde mij op een overheerlijk broodje en dronk een pils in mijn stamcafé. Thuis moest ik rusten en daags erna heb ik zelfs slapenderwijs doorgebracht!
Geert Wilders, geboren op 6 september 1963 te Venlo, Joods en halfbloed? Nee toch.
Het is een vaste gewoonte dat mensen van wat voor Joodse afkomst dan ook aangetrokken worden tot de religieuze club. Dit geeft deze club aanzien, vergroot het ledental en biedt een mogelijkheid voor vers huwelijksvlees. Een genealogisch onderzoek (kwartierstaat) biedt uitkomst.
De Geerts uit Nederlands Indië afkomstige grootmoeder moederszijde heet Johanna Magdalena Meijer (1902-1982), wier vader Levinus François Meijer en moeder Johanna Maria Canter Visscher zijn. Tot nu toe allen met christelijke voornamen.
De ouders van de laatstgenoemde vrouw zijn Albert Johannes Canter Visscher en Elisabeth Bachet maar helaas worden de ouders van Levinus François niet vermeld.
Alhoewel het een prestatie is zovele gegevens te achterhalen is het niemand te verwijten dat niet alles boven water kan komen. We bevinden ons immers in de verre Oost.
Voor mij is duidelijk dat Geert blanke en christelijke voorouders heeft.
De Geerts uit Nederlands Indië afkomstige grootmoeder moederszijde heet Johanna Magdalena Meijer (1902-1982), wier vader Levinus François Meijer en moeder Johanna Maria Canter Visscher zijn. Tot nu toe allen met christelijke voornamen.
De ouders van de laatstgenoemde vrouw zijn Albert Johannes Canter Visscher en Elisabeth Bachet maar helaas worden de ouders van Levinus François niet vermeld.
Alhoewel het een prestatie is zovele gegevens te achterhalen is het niemand te verwijten dat niet alles boven water kan komen. We bevinden ons immers in de verre Oost.
Voor mij is duidelijk dat Geert blanke en christelijke voorouders heeft.
God tegen God - Nemo contra Deum nisi deus ipse
Als de mens het zijn geschonkene (een baby) bewondert, dankt hij God. Maar de goddelijke gave kan corrumperen of zelfs geschonden worden, hetgeen wij misbruik noemen. Denk aan ziekte of de dood, zelfs moord. Is in het laatste geval tegen God gehandeld? De 19e eeuwse moraaltheoloog zegt van wel en nog sterker, hij verwijt u ingefluisterd te zijn door de antikracht de duivel, ook wel diabolicus genoemd omdat hiermede de moedwillige splitsing met God klaar wordt verbeeld.
Doch zien wij in de natuur niet overal de tegenstellingen leven en dood? Zie de planten, van het zaad opgroeiend en in de regen vergaand, aanschouw de dieren, liefdevol grootgebracht en ten prooi vallend aan predators. Zouden wij de dood nu als een antikracht moeten zien die tegen God gericht is?
Dit kan niet, de theologie brengt ons op een dwaalspoor. Dood en leven, beide levensprocessen zijn God, zelfs de meest onvoorstelbare misdaad is God! Dit hoor je niet veel, zeker niet na de door de westerse democratie opgefokte Auschwitz-herdenking, laat staan tijdens het Hiroshima/Nagasaki ritueel.
Hier is de opvatting van Goethe die jaren hierover heeft gefilosofeerd. Wat er op aarde ook geschiedt, het is God, of het naar de huidige of tijdelijke opvatting door ons nu wordt goed- of afgekeurd. Zelfs de duivel is God (wat hij niet zegt) want deze is door God geschapen en doen gevallen. Het door het handelen des mensen tegen God zijn, zoals bij de Paapsen zo graag geformuleerd wordt als een schending van de Natuurwet, is een abuis. Zo doen dezen bijv. nog altijd met abortus provocatus.
Maar wat is dan wel tegen God? Welnu, tegen God kan alleen God zelve zijn, bondigst God tegen God, immers al wat beneê hem afspeelt is des mensen wil en werk. Niet zo als bij de oude Grieken die dachten dat alle gebeuren beneê door de Goden boven wordt voorgekookt, neen, de vrije wil des mensen maakt het leven met al zijn woelingen. Alleen God heeft de goddelijke kracht zich zelf tegen te streven doch dit is voor ons nietige mensen onvoorstelbaar.
Goethe verwoordde dit principe, na enkele pogingen ontwikkeld en met correspondentie als ruggespraak dienend, tot een fraaie Latijnse sententie: Nemo contra Deum nisi Deus ipse. Zij wordt door Humanisten gekoesterd.
Doch zien wij in de natuur niet overal de tegenstellingen leven en dood? Zie de planten, van het zaad opgroeiend en in de regen vergaand, aanschouw de dieren, liefdevol grootgebracht en ten prooi vallend aan predators. Zouden wij de dood nu als een antikracht moeten zien die tegen God gericht is?
Dit kan niet, de theologie brengt ons op een dwaalspoor. Dood en leven, beide levensprocessen zijn God, zelfs de meest onvoorstelbare misdaad is God! Dit hoor je niet veel, zeker niet na de door de westerse democratie opgefokte Auschwitz-herdenking, laat staan tijdens het Hiroshima/Nagasaki ritueel.
Hier is de opvatting van Goethe die jaren hierover heeft gefilosofeerd. Wat er op aarde ook geschiedt, het is God, of het naar de huidige of tijdelijke opvatting door ons nu wordt goed- of afgekeurd. Zelfs de duivel is God (wat hij niet zegt) want deze is door God geschapen en doen gevallen. Het door het handelen des mensen tegen God zijn, zoals bij de Paapsen zo graag geformuleerd wordt als een schending van de Natuurwet, is een abuis. Zo doen dezen bijv. nog altijd met abortus provocatus.
Maar wat is dan wel tegen God? Welnu, tegen God kan alleen God zelve zijn, bondigst God tegen God, immers al wat beneê hem afspeelt is des mensen wil en werk. Niet zo als bij de oude Grieken die dachten dat alle gebeuren beneê door de Goden boven wordt voorgekookt, neen, de vrije wil des mensen maakt het leven met al zijn woelingen. Alleen God heeft de goddelijke kracht zich zelf tegen te streven doch dit is voor ons nietige mensen onvoorstelbaar.
Goethe verwoordde dit principe, na enkele pogingen ontwikkeld en met correspondentie als ruggespraak dienend, tot een fraaie Latijnse sententie: Nemo contra Deum nisi Deus ipse. Zij wordt door Humanisten gekoesterd.
Arrest (pars) ECHR d.d. 16 VII 2009 AFFAIRE FÉRET c. BELGIQUE met korte vertalingen in het Nederlands
Arrest (pars) ECHR d.d. 16 VII 2009 AFFAIRE FÉRET c. BELGIQUE
met korte vertalingen in het Nederlands
Arrest ECHR d.d. 16 VII 2009 AFFAIRE FÉRET c. BELGIQUE
(Hyperlink)
Aanklacht:
8. Un tract intitulé « Mêlez-vous de ce qui vous regarde ! » [Doe mee wat je zaak is] fit l'objet de plusieurs plaintes pénales déposées par des citoyens auprès de la police d'Aywaille, de Malmédy et de Liège. Ce tract prônait notamment de rétablir la priorité d'emploi pour les belges et les européens [Belgen voorrang bij werk], rapatrier les immigrés [terug naar land van oorsprong], appliquer le principe de la préférence nationale et européenne [ons belang op de voorgrond stellen], convertir les foyers de réfugiés politiques en foyers pour les belges sans-abris [opvangplaatsen voor vluchtelingen ombouwen voor daklozen], créer des caisses de sécurité sociale séparées pour les immigrés [sociale voorzieningen apart houden], interrompre la politique de la pseudo-intégration [stoppen met die zogenaamde integratiepolitiek] et arrêter les pompes aspirantes [zuigwerking stoppen]« sécurité sociale pour tous ».
9. Un autre tract intitulé « Programme du Front National » fit également l'objet d'une plainte adressée au procureur du Roi par le Centre pour l'égalité des chances et la lutte contre le racisme (« le Centre »;-) . Le programme prônait le rapatriement des immigrés [terug met de immigranten] et disait vouloir « s'opposer à l'islamisation de la Belgique [tegen islamisering van de maatschappij] », « interrompre la politique de pseudo-intégration », « renvoyer les chômeurs extra-européens [werkloze immigranten terugsturen]», « réserver aux Belges et aux Européens la priorité de l'aide sociale [Belgen voorrang bij sociale voorzieningen]», « cesser d'engraisser les associations socio-culturelles d'aide à l'intégration des immigrés [integratiesubsidies stopzetten]», « réserver le droit d'asile [asielrecht beperken...] (..) aux personnes d'origine européenne réellement poursuivies pour raisons politiques [voor Europeanen]» et « comprendre l'expulsion des immigrés en situation irrégulière comme une simple application de la loi [eenvoudige wetswijziging]». De plus, le programme prônait de réglementer plus sévèrement l'accession à la propriété des biens immobiliers en Belgique [vastgoed beschermen tegen overname], empêcher l'implantation durable de familles extra-européennes [gezinshereniging beletten] et la constitution de ghettos ethniques sur le territoire [immigrantenwijken stichten] et « sauver notre peuple du risque que constitue l'Islam conquérant [bescherming tegen gewelddadige Islam]».
10. Le 29 juin 2000, le Centre déposa une plainte contre le requérant, en sa qualité d'éditeur responsable d'un tract intitulé « Rue des Palmiers : un centre pour réfugiés empoisonne la vie des habitants ». Ce tract se lisait ainsi :
« Après Rendeux, Rixensart, voici Woluwe-Saint-Pierre concernée par la problématique des centres pour réfugiés [wat een probleemwijk].
La rue des Palmiers subit, depuis plusieurs mois, la présence d'un tel centre, qui engendre pour les habitants de nombreuses nuisances : dégradations des biens, bruit, déchets, altercations parfois violentes [verval onroerend goed, lawaai, waardedaling, straatgeweld].
La police du bourgmestre PRL est impuissante à rétablir une sécurité gravement compromise par l'arrivée régulière de nouveaux réfugiés [politie kan dit alles niet aan], et la majorité gouvernementale PS–SP–PRL–FDF–MCC–RTL-TVI–VLD–ECOLO–AGALEV abandonne lâchement la commune à son triste sort [stadsbestuur laat alles versloffen].
Pendant ce temps-là, ECOLO s'indigne du renvoi au pays de Tziganes en séjour illégal [illegale zigeuners uitzetten] et des parlementaires PS, PSC, PRL, FDF, MCC, ECOLO et AGALEV jugent bon de s'offrir un voyage en Slovaquie pour s'assurer du confort desdits Tziganes [kijken daar hoe ze worden opgevangen]. Leur sort les inquiète visiblement beaucoup plus que celui de leurs compatriotes [hun lot wordt meer behartigd dan dat van onze mensen] ! »
11. Au cours des mois de mai et juin 2001, la distribution d'un nouveau tract intitulé « Laurette au Maroc, Papy en Belgique » fit l'objet de diverses plaintes déposées par des particuliers ainsi que par le Mouvement contre le racisme, l'antisémitisme et la xénophobie.
12. Ce tract présentait un dessin représentant L.O., à l'époque ministre de l'Emploi, du Travail et de l'Egalité des chances, distribuant des billets de banque au Maroc et en légende : « le PS fait la charité (...) avec votre argent [liefdadigheid door ons geld strooien] ». En vis-à-vis, un second dessin représentait un pensionné tenant deux billets et de la monnaie, sortant d'un bâtiment décrépit et portant la légende « Pensionnés : le gouvernement se fout de vous [de regering kakt op U]». Le verso du tract se lisait comme suit :
« Prisonniers de l'extrême gauche, les libéraux sont des menteurs !
L'extrême gauche–ECOLO–impose sa politique en matière d'immigration. De tous les pays du monde, c'est la Belgique qui accorde le plus facilement et le plus rapidement la naturalisation [in België het makkelijkst te naturaliseren].
Les sans papiers – illégaux, donc délinquants – sont régularisés massivement [massaal generaal pardon]. Contrairement à ce qu'avait prétendu le Ministre PRL de l'Intérieur, cela fait littéralement exploser le nombre de demandeurs d'asile – 42 000 rien que pour [alleen al in] l'année 2000.
De tous les députés francophones, seul Daniel Féret – FN – a voté contre !
Les socialistes sont des tricheurs [De socialisten zijn bedriegers].
[L.O.], Ministre socialiste de l'Emploi, et non de l'aide au tiers-monde, lors d'un voyage au Maroc, distribue, sans honte, notre argent là-bas, comme s'il ne suffisait pas que nos CPAS soient rendus exsangues par l'afflux de réfugiés politiques [wel geld naar de Derde Wereld terwijl wij leegbloeden].
Nos gouvernants sont des voleurs [Onze bestuurders zijn dieven].
(...) »
Daniel Féret wordt veroordeeld.
Merkwaardig dat in de Appendix rechters het met elkaar oneens zijn.
met korte vertalingen in het Nederlands
Arrest ECHR d.d. 16 VII 2009 AFFAIRE FÉRET c. BELGIQUE
(Hyperlink)
Aanklacht:
8. Un tract intitulé « Mêlez-vous de ce qui vous regarde ! » [Doe mee wat je zaak is] fit l'objet de plusieurs plaintes pénales déposées par des citoyens auprès de la police d'Aywaille, de Malmédy et de Liège. Ce tract prônait notamment de rétablir la priorité d'emploi pour les belges et les européens [Belgen voorrang bij werk], rapatrier les immigrés [terug naar land van oorsprong], appliquer le principe de la préférence nationale et européenne [ons belang op de voorgrond stellen], convertir les foyers de réfugiés politiques en foyers pour les belges sans-abris [opvangplaatsen voor vluchtelingen ombouwen voor daklozen], créer des caisses de sécurité sociale séparées pour les immigrés [sociale voorzieningen apart houden], interrompre la politique de la pseudo-intégration [stoppen met die zogenaamde integratiepolitiek] et arrêter les pompes aspirantes [zuigwerking stoppen]« sécurité sociale pour tous ».
9. Un autre tract intitulé « Programme du Front National » fit également l'objet d'une plainte adressée au procureur du Roi par le Centre pour l'égalité des chances et la lutte contre le racisme (« le Centre »;-) . Le programme prônait le rapatriement des immigrés [terug met de immigranten] et disait vouloir « s'opposer à l'islamisation de la Belgique [tegen islamisering van de maatschappij] », « interrompre la politique de pseudo-intégration », « renvoyer les chômeurs extra-européens [werkloze immigranten terugsturen]», « réserver aux Belges et aux Européens la priorité de l'aide sociale [Belgen voorrang bij sociale voorzieningen]», « cesser d'engraisser les associations socio-culturelles d'aide à l'intégration des immigrés [integratiesubsidies stopzetten]», « réserver le droit d'asile [asielrecht beperken...] (..) aux personnes d'origine européenne réellement poursuivies pour raisons politiques [voor Europeanen]» et « comprendre l'expulsion des immigrés en situation irrégulière comme une simple application de la loi [eenvoudige wetswijziging]». De plus, le programme prônait de réglementer plus sévèrement l'accession à la propriété des biens immobiliers en Belgique [vastgoed beschermen tegen overname], empêcher l'implantation durable de familles extra-européennes [gezinshereniging beletten] et la constitution de ghettos ethniques sur le territoire [immigrantenwijken stichten] et « sauver notre peuple du risque que constitue l'Islam conquérant [bescherming tegen gewelddadige Islam]».
10. Le 29 juin 2000, le Centre déposa une plainte contre le requérant, en sa qualité d'éditeur responsable d'un tract intitulé « Rue des Palmiers : un centre pour réfugiés empoisonne la vie des habitants ». Ce tract se lisait ainsi :
« Après Rendeux, Rixensart, voici Woluwe-Saint-Pierre concernée par la problématique des centres pour réfugiés [wat een probleemwijk].
La rue des Palmiers subit, depuis plusieurs mois, la présence d'un tel centre, qui engendre pour les habitants de nombreuses nuisances : dégradations des biens, bruit, déchets, altercations parfois violentes [verval onroerend goed, lawaai, waardedaling, straatgeweld].
La police du bourgmestre PRL est impuissante à rétablir une sécurité gravement compromise par l'arrivée régulière de nouveaux réfugiés [politie kan dit alles niet aan], et la majorité gouvernementale PS–SP–PRL–FDF–MCC–RTL-TVI–VLD–ECOLO–AGALEV abandonne lâchement la commune à son triste sort [stadsbestuur laat alles versloffen].
Pendant ce temps-là, ECOLO s'indigne du renvoi au pays de Tziganes en séjour illégal [illegale zigeuners uitzetten] et des parlementaires PS, PSC, PRL, FDF, MCC, ECOLO et AGALEV jugent bon de s'offrir un voyage en Slovaquie pour s'assurer du confort desdits Tziganes [kijken daar hoe ze worden opgevangen]. Leur sort les inquiète visiblement beaucoup plus que celui de leurs compatriotes [hun lot wordt meer behartigd dan dat van onze mensen] ! »
11. Au cours des mois de mai et juin 2001, la distribution d'un nouveau tract intitulé « Laurette au Maroc, Papy en Belgique » fit l'objet de diverses plaintes déposées par des particuliers ainsi que par le Mouvement contre le racisme, l'antisémitisme et la xénophobie.
12. Ce tract présentait un dessin représentant L.O., à l'époque ministre de l'Emploi, du Travail et de l'Egalité des chances, distribuant des billets de banque au Maroc et en légende : « le PS fait la charité (...) avec votre argent [liefdadigheid door ons geld strooien] ». En vis-à-vis, un second dessin représentait un pensionné tenant deux billets et de la monnaie, sortant d'un bâtiment décrépit et portant la légende « Pensionnés : le gouvernement se fout de vous [de regering kakt op U]». Le verso du tract se lisait comme suit :
« Prisonniers de l'extrême gauche, les libéraux sont des menteurs !
L'extrême gauche–ECOLO–impose sa politique en matière d'immigration. De tous les pays du monde, c'est la Belgique qui accorde le plus facilement et le plus rapidement la naturalisation [in België het makkelijkst te naturaliseren].
Les sans papiers – illégaux, donc délinquants – sont régularisés massivement [massaal generaal pardon]. Contrairement à ce qu'avait prétendu le Ministre PRL de l'Intérieur, cela fait littéralement exploser le nombre de demandeurs d'asile – 42 000 rien que pour [alleen al in] l'année 2000.
De tous les députés francophones, seul Daniel Féret – FN – a voté contre !
Les socialistes sont des tricheurs [De socialisten zijn bedriegers].
[L.O.], Ministre socialiste de l'Emploi, et non de l'aide au tiers-monde, lors d'un voyage au Maroc, distribue, sans honte, notre argent là-bas, comme s'il ne suffisait pas que nos CPAS soient rendus exsangues par l'afflux de réfugiés politiques [wel geld naar de Derde Wereld terwijl wij leegbloeden].
Nos gouvernants sont des voleurs [Onze bestuurders zijn dieven].
(...) »
Daniel Féret wordt veroordeeld.
Merkwaardig dat in de Appendix rechters het met elkaar oneens zijn.
Associatief voorval in Asbeck [Polinco 23 VII 2002]
Associatief voorval in
Asbeck
of HOE MEN DEMOCRATIE IN ELKAAR TIMMERT
Als in het voor Duitsland zesde oorlogsjaar op 23 maart 1945 te 17:00 Britse (=Schotse) en Canadese troepen na ruim een maand hergroepering de Rijn tussen Rees en Wesel oversteken (Remhagen was al 7 maart) weten zij in zeven dagen het Westmünsterland volledig te bezetten langs het Duits bezet gebied van de Achterhoek om de grens heen. Onderhavig gebied is minder door gevechts- handelingen te velde dan door de laatste twaalf dagen uitgevoerde nachtelijke vlakte- en overdagelijkse precisiebombardementen hevig getroffen. De Duitse tegenstand bestond alleen nog uit de tactiek van “strijdend uitwijken”.
De regenachtige Pasen vindt plaats in bevrijd Westmünsterland onder barre levensomstandigheden maar met zonnestralen in spe.
Rustig maakt het (Brits) Militair Gezag, minder fanatiek in denazificatie dan de Amerikanen, een begin met de democratisering van een oud Duits bestuursapparaat volgens gealliëerd concept in Directives gericht op decentralisatie en ontwikkeling van plaatselijke verantwoordelijkheid. Bovendien worden besturen van Kreis, stad en dorp voorzien van benoemde burgerraden met adviserende stem in de oplossing der grote problemen.
Politiek debat is verboden; het herstel, de opbouw van de stad en de opvang van stromen oostvluchtelingen zijn dagelijkse cura.
De ontmanteling van d’aloude hiëarchische staatsstructuur van de totalitaire staatsvorm is niet meer dan logisch te beginnen. Eenmaal opgebouwd heb ik op landelijk niveau wel zigzag bestuurslijnen kunnen onderkennen.
Het Engelse verkiezingsmodel is coëcitief uitgangspunt. Scheiding van Legislatieve en Executieve is een ingrijpende gebeurtenis voor Duitsland na 1701 deze twee in de preußische staat in een hand te hebben gehad. De latere “tweesporengrondwet” bepaalt voor de bestuursschijven als Bezirk, Kreis en stad de wetgevende topfunctie in tegenstelling tot de uitvoerende Direktor onbezoldigd (ehrenamtlich).
De raad wordt hoofd der gemeente.
Na lange onderhandelingen ontstaat dan een gecompliceerd geknutseld mengsysteem van verkiezingen met een duidelijk meerderheidsbeginsel t.b.v. noodzakelijke stabiliteit in bestuur. Kieskringen zo klein mogelijk - ‘n personele unie (tussen gemeenten) wordt derhalve opgeheven - met afzonderlijke kandidaten volgens van onderaf een rouleringsreglement ondersteunen de democratische gedachte.
Dat deze vorm nog functioneert in de grote Duitse staat bewijst zijn kwaliteit, maar heeft toch niet de schijn meer van een Drieklassen- kiesrecht onder de preußische staat (1849) waarin het belang van de hoogste belastingbetaler de meeste mandaten kreeg toebedeeld tot behoud van heilig conservatisme.
En de Duitsers maar aan het vergaderen in de Burgerraden, beter gezegd per gemeente Commissies van Bijstand!
De NSDAP is natuurlijk verboden, maar membrum solum is niet persé belemmering voor verder persoonlijk functioneren. Blijkens de laatste verkiezing op 5 en 12 maart 1933 was zij in dit landelijk- roomskatholieke gebied aan haar maximum van een op vijf kiezers, partijlidmaatschap zelfs 1 op 10, waarboven de Zentrumpartei (RK) duidelijk overal de meerderheid bleef behouden door vermaarde “stemtrouw”, wat wij ook kennen van het protestantse volksdeel.
De Anticorruptiewet van 22 maart (om burgermeesters weg te pesten) en de Ermächtigungsgesetz (om elke onwelgevallige politicus te breken) de dag daaropvolgend gaven geen wijziging in deze historisch gegroeide politieke gezindheid, ondanks de (eigen) opheffing op 5 juli 1933 van het Zentrum, wat blijkt uit twee degelijke studies: “De NSDAP heeft dan wel de macht gegrepen maar tevens haar psychische grens bereikt in ons Westmünsterland”, einde citaat.
Dit nu wekt hooglijk verbazing bij de zojuist gearriveerde en ingetrokken commandant in het plaatsje Asbeck die door zijn opleiding natuurlijk niet het beeld heeft gekregen “dat elke Duitser een nazi is?” Geenszins, verzeker ik U! Wil men het nu echt zeker weten dan staat vast dat van de 10 procent NSDAP-stemmers maar 1 op 30 “wasecht” de nationaal-socialistische overtuiging wordt toegerekend.
Bekend is dat de meeste leidinggevende Zentrum figuren zich (noodgedwongen) aansloten bij de NSDAP en dat de Duitse bisschoppen voornoemde opheffing heel niet onwelgevallig was daar zij rekenden op een beter resultaat uit de onderhandelingen voor het Concordaat van Duitsland met de Heilige Stoel, wat gerealiseerd werd op 22 juli 1933.
Het is Goede Vrijdag 30 maart dat de Britse commandant eerst te Legden (het buurplaatsje waarmee Asbeck een personele unie onderhoudt) de gemeentesecretaris e.a. ontvangt. Doorgaans hebben de bezoekers eerst nederig meerdere loketten te passeren waarop stante pede is te blijven op de vloer van de overste. Maar het ijs is gelukkig ras gebroken bemerkt geworden zijnd te maken te hebben met beschaafde mensen.
Op Paaszaterdag worden alle bepalingen van de afgelopen 13 jaar buiten werking gesteld.
De officiële bestuursoverdracht hier te Legden door de gemeente- secretaris t.o.v. de overste vindt plaats zonder burgermeester; deze wordt niettemin provisorisch herbenoemd.
Als een 120-vragenlijst voor sociografische data is ingevuld begeven onze contrahenten zich per jeep naar Asbeck, alwaar met moeite een burgermeester door de officier kan worden aangewezen - toch nog een goede keuze naar zal later blijken. De verhoudingen tussen gemeenten en het MG zijn uitstekend geschapen en zullen gedurende de bezettings- tijd voor en na de Duitse onvoorwaardelijke (wat psychologisch “totaal onderworpen” impliceert!) capitulatie op 8 mei 1945 de stadjes van veel chicane bespaard hebben. Dat twee dorpsnazi’s te Asbeck geprotegeerd werden door de oude ambtenarij en de kerk alsmede niet aangegeven werden, kwam gelukkig niet ter kennis van de nieuwe overheid. Wel dat meubels werden ingezameld voor Joden.
Maar een hinderlijk probleem doemt op als de overste’s tolk hapert en van gebrekkig gedag blijk geeft. Onze secretaris nu verzoekt de officier de Herr Rektor van het plaatselijk gymnasium als eigen vertaler te mogen laten assisteren, welke bede wordt beloond met toestemming. Kort daarop komt welhaast door hogerhand bestierd een ongelofelijk voorval zich aandienen: de overste himself bekent reserveofficier te zijn en privé leraar geografie aan het gymnasium te Durham/E, het universiteitsplaatsje insgelijks waar onze Heer Rektor zelf(s) een jaar aan deze Uni heeft gestudeerd!
Dat hier een ware vriendschap tussen beide geestverwanten over de grenzen en geschiedenis heen ontluikt ondanks de gebodsbepaling in de gealliëerde Directive fraternization “met Duitse ambtsdragers en bevolking ten sterkste te ontmoedigen” moge klaar zijn en doen geloven dat deze amicaliteit het stadje Asbeck sub sole prosperitatem (welvaart onder zonnestralen) heeft bevorderd zeker tot ver na de eerste Vrije gemeenteraadsverkiezingen in de herfst van 1946!
Bronnen:
Borkener Jahrbücher Westmünsterland 1951-1999
(40 banden)
Potsdamer Abkommen 1-2 augustus 1945
Directive 17 oktober 1945 e.a., Gealliëerd Opperbevel
Internet>
Asbeck
of HOE MEN DEMOCRATIE IN ELKAAR TIMMERT
Als in het voor Duitsland zesde oorlogsjaar op 23 maart 1945 te 17:00 Britse (=Schotse) en Canadese troepen na ruim een maand hergroepering de Rijn tussen Rees en Wesel oversteken (Remhagen was al 7 maart) weten zij in zeven dagen het Westmünsterland volledig te bezetten langs het Duits bezet gebied van de Achterhoek om de grens heen. Onderhavig gebied is minder door gevechts- handelingen te velde dan door de laatste twaalf dagen uitgevoerde nachtelijke vlakte- en overdagelijkse precisiebombardementen hevig getroffen. De Duitse tegenstand bestond alleen nog uit de tactiek van “strijdend uitwijken”.
De regenachtige Pasen vindt plaats in bevrijd Westmünsterland onder barre levensomstandigheden maar met zonnestralen in spe.
Rustig maakt het (Brits) Militair Gezag, minder fanatiek in denazificatie dan de Amerikanen, een begin met de democratisering van een oud Duits bestuursapparaat volgens gealliëerd concept in Directives gericht op decentralisatie en ontwikkeling van plaatselijke verantwoordelijkheid. Bovendien worden besturen van Kreis, stad en dorp voorzien van benoemde burgerraden met adviserende stem in de oplossing der grote problemen.
Politiek debat is verboden; het herstel, de opbouw van de stad en de opvang van stromen oostvluchtelingen zijn dagelijkse cura.
De ontmanteling van d’aloude hiëarchische staatsstructuur van de totalitaire staatsvorm is niet meer dan logisch te beginnen. Eenmaal opgebouwd heb ik op landelijk niveau wel zigzag bestuurslijnen kunnen onderkennen.
Het Engelse verkiezingsmodel is coëcitief uitgangspunt. Scheiding van Legislatieve en Executieve is een ingrijpende gebeurtenis voor Duitsland na 1701 deze twee in de preußische staat in een hand te hebben gehad. De latere “tweesporengrondwet” bepaalt voor de bestuursschijven als Bezirk, Kreis en stad de wetgevende topfunctie in tegenstelling tot de uitvoerende Direktor onbezoldigd (ehrenamtlich).
De raad wordt hoofd der gemeente.
Na lange onderhandelingen ontstaat dan een gecompliceerd geknutseld mengsysteem van verkiezingen met een duidelijk meerderheidsbeginsel t.b.v. noodzakelijke stabiliteit in bestuur. Kieskringen zo klein mogelijk - ‘n personele unie (tussen gemeenten) wordt derhalve opgeheven - met afzonderlijke kandidaten volgens van onderaf een rouleringsreglement ondersteunen de democratische gedachte.
Dat deze vorm nog functioneert in de grote Duitse staat bewijst zijn kwaliteit, maar heeft toch niet de schijn meer van een Drieklassen- kiesrecht onder de preußische staat (1849) waarin het belang van de hoogste belastingbetaler de meeste mandaten kreeg toebedeeld tot behoud van heilig conservatisme.
En de Duitsers maar aan het vergaderen in de Burgerraden, beter gezegd per gemeente Commissies van Bijstand!
De NSDAP is natuurlijk verboden, maar membrum solum is niet persé belemmering voor verder persoonlijk functioneren. Blijkens de laatste verkiezing op 5 en 12 maart 1933 was zij in dit landelijk- roomskatholieke gebied aan haar maximum van een op vijf kiezers, partijlidmaatschap zelfs 1 op 10, waarboven de Zentrumpartei (RK) duidelijk overal de meerderheid bleef behouden door vermaarde “stemtrouw”, wat wij ook kennen van het protestantse volksdeel.
De Anticorruptiewet van 22 maart (om burgermeesters weg te pesten) en de Ermächtigungsgesetz (om elke onwelgevallige politicus te breken) de dag daaropvolgend gaven geen wijziging in deze historisch gegroeide politieke gezindheid, ondanks de (eigen) opheffing op 5 juli 1933 van het Zentrum, wat blijkt uit twee degelijke studies: “De NSDAP heeft dan wel de macht gegrepen maar tevens haar psychische grens bereikt in ons Westmünsterland”, einde citaat.
Dit nu wekt hooglijk verbazing bij de zojuist gearriveerde en ingetrokken commandant in het plaatsje Asbeck die door zijn opleiding natuurlijk niet het beeld heeft gekregen “dat elke Duitser een nazi is?” Geenszins, verzeker ik U! Wil men het nu echt zeker weten dan staat vast dat van de 10 procent NSDAP-stemmers maar 1 op 30 “wasecht” de nationaal-socialistische overtuiging wordt toegerekend.
Bekend is dat de meeste leidinggevende Zentrum figuren zich (noodgedwongen) aansloten bij de NSDAP en dat de Duitse bisschoppen voornoemde opheffing heel niet onwelgevallig was daar zij rekenden op een beter resultaat uit de onderhandelingen voor het Concordaat van Duitsland met de Heilige Stoel, wat gerealiseerd werd op 22 juli 1933.
Het is Goede Vrijdag 30 maart dat de Britse commandant eerst te Legden (het buurplaatsje waarmee Asbeck een personele unie onderhoudt) de gemeentesecretaris e.a. ontvangt. Doorgaans hebben de bezoekers eerst nederig meerdere loketten te passeren waarop stante pede is te blijven op de vloer van de overste. Maar het ijs is gelukkig ras gebroken bemerkt geworden zijnd te maken te hebben met beschaafde mensen.
Op Paaszaterdag worden alle bepalingen van de afgelopen 13 jaar buiten werking gesteld.
De officiële bestuursoverdracht hier te Legden door de gemeente- secretaris t.o.v. de overste vindt plaats zonder burgermeester; deze wordt niettemin provisorisch herbenoemd.
Als een 120-vragenlijst voor sociografische data is ingevuld begeven onze contrahenten zich per jeep naar Asbeck, alwaar met moeite een burgermeester door de officier kan worden aangewezen - toch nog een goede keuze naar zal later blijken. De verhoudingen tussen gemeenten en het MG zijn uitstekend geschapen en zullen gedurende de bezettings- tijd voor en na de Duitse onvoorwaardelijke (wat psychologisch “totaal onderworpen” impliceert!) capitulatie op 8 mei 1945 de stadjes van veel chicane bespaard hebben. Dat twee dorpsnazi’s te Asbeck geprotegeerd werden door de oude ambtenarij en de kerk alsmede niet aangegeven werden, kwam gelukkig niet ter kennis van de nieuwe overheid. Wel dat meubels werden ingezameld voor Joden.
Maar een hinderlijk probleem doemt op als de overste’s tolk hapert en van gebrekkig gedag blijk geeft. Onze secretaris nu verzoekt de officier de Herr Rektor van het plaatselijk gymnasium als eigen vertaler te mogen laten assisteren, welke bede wordt beloond met toestemming. Kort daarop komt welhaast door hogerhand bestierd een ongelofelijk voorval zich aandienen: de overste himself bekent reserveofficier te zijn en privé leraar geografie aan het gymnasium te Durham/E, het universiteitsplaatsje insgelijks waar onze Heer Rektor zelf(s) een jaar aan deze Uni heeft gestudeerd!
Dat hier een ware vriendschap tussen beide geestverwanten over de grenzen en geschiedenis heen ontluikt ondanks de gebodsbepaling in de gealliëerde Directive fraternization “met Duitse ambtsdragers en bevolking ten sterkste te ontmoedigen” moge klaar zijn en doen geloven dat deze amicaliteit het stadje Asbeck sub sole prosperitatem (welvaart onder zonnestralen) heeft bevorderd zeker tot ver na de eerste Vrije gemeenteraadsverkiezingen in de herfst van 1946!
Bronnen:
Borkener Jahrbücher Westmünsterland 1951-1999
(40 banden)
Potsdamer Abkommen 1-2 augustus 1945
Directive 17 oktober 1945 e.a., Gealliëerd Opperbevel
Internet>
IJSSALON als hemelse vreugde op aard' [Polinco 17 X 2001]
IJSSALON als hemelse vreugde
op aard'
Een andere kijk op de Februaristaking.
Ja, heerlijk, het ijsje was voor ons kinderen een paradijselijke zo niet hemelse vreugde... en wij waren gelukkig als nooit tevoren.
Wat een herinneringen!
Jamin (Anno 1870) was voor ons kinderen een absoluut begrip. Niet slechts de winkel, evenzeer de ijscokarren die meestal 's avonds door de straten kuierden en een ongelofelijke toeloop veroorzaakten.
Doemde in de vijftiger op als gevolg van de emigratiefaciliteit in de toenmalige EEG; familiebedrijfjes met harmonisch Italiaanse namen prijkten de gevel van een meestal schamel interieur.
Men zei wel dat ze waterijs verkochten, maar dat was onheus, de ijssmaken waren nog genotsvoller dan ooit en de nasmaak was niet meer zo kleverig als die van Jamin. Een innovatie kan je wel zeggen.
Martelli aan de 2e Van der Helststraat in Zuid was voor ons het toeloopadres.
Vrome katholieke mensen, eigenlijk allerminst doorgewinterde zakenlui, maar die wel drommels knap hun vak verstonden. In de herfst verliet de hele familie de zaak om in hun warme vaderland te overwinteren en de zaak werd gesloten of als Gamba in de Reguliersbreestraat (t.o. de voormalige Cineac) de winkelruimte te verhuren aan een Jodenman met kledij. Ik tel nog een tiental Italiaanse zaken, maar er zijn er meer geweest!
De IJskar
Als de bel op zondagavond na etenstijd werd aangeslagen met het oer-bekende kleppermotief, elektriseerden de kinderen in de huiskamer plotsklaps. Ze keken plein d'inquiétude naar hun ouders die een glimlachend maar begrijpend zwijgen vertoonden. Dan zagen de jonkies de kinderen van de buren naar buiten hollen richting ijscokar en konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen met sap in hun mondje die speelkameraadjes hun ijsje te zien kopen. Nu waren de gelaatjes van de kleinen vervuld met smeekbeden om óók aards geluk te mogen ondervinden.
Dan konden de ouders niet achterblijven en stopten vlug wat muntgeld in de kleine handjes. Dit lieten ze zich niet tweemaal zeggen en allen stormden naar buiten om het genot te kopen en nog wat te babbelen met de buurtjes van elke dag. De iets beter "gezeten" ouders konden een ijsje met een laagje chocola bestellen, maar dat was toen al erg chic. Een gewoon ijsje was het einde van de wereld…
De Italiaanse IJssalon
Tevens kan men in pizzeria's nog Italiaans ijs als dessert verkrijgen maar dat is ongetwijfeld van een Nederlandse fabriek, want zo duur zijn die eetgelegenheden nu ook weer niet.
In de bezettingstijd heeft de ijssalon een roemruchte geschiedenis gekregen gelijk de kapper in het criminele Amerika een tiental jaren eerder door een mafiose aanval 'n rivaal tijdens het scheren door het witte laken heen een blauwe boon te bezorgen! Hier in Zuid speelde (nu de Pijp en zelfs het "Amsterdamse Quartier Latin" genoemd...) een bizar incident af. Leest rustig met een borrel.
Wat gebeurde er echt?
Op de avond van de 11e februari 1941 werd een Nederlandse SS-man Strasser van zijn fiets getrokken en afgetuigd door een bende met knuppels bewapend. Bloedend strompelt Strasser het N.S.B.-kringhuis in de Jordaan binnen en waarschuwt de aanwezige getrouwen tegen de communistische straatschenders in Zuid. Enkele weermannen (WA werd na de oprichting van de N.S.B. ingesteld maar door Mussert als gevolg van chicanerende wetgeving in 1935 ontbonden, heropgericht in 1940 teneinde de gistende communistische cellen aan te pakken) formeren zich en gaan er met Strasser als gids op uit de situatie te verkennen. Daar worden ze opgewacht door een overmacht aan communistische proletarische Joden (!) en moeten vluchten, hetgeen de arme Hendrik Evert Koot, 42 jaar, niet meer gelukt, deze wordt neergeslagen, zijn gelaat wordt onherkenbaar verminkt en zijn hals wordt vampiristisch doorgebeten door een fanatieke ultralinkse Jood.
Koot in coma sterft in het ziekenhuis.
Op de 19e februari 1941 valt een patrouille van de Sicherheitspolizei de ijssalon "Koco", beheerd door de asylzoekers (geïmmigeerde) Duitse Joden Cahn en Kohn aan de Van Woustraat 149, binnen en wordt hartelijk getracteerd op een plas NH4 in het gelaat. Men moet weten dat ammoniak al sedert de 19e eeuw werd gebruikt voor de circulatie in ijskoeling. Een onterecht gebruik van de techniek, zou men kunnen zeggen!
Maar het voornaamste begint op de 22e februari 1941 als de Duitse bezetter een razzia op de communistische cellen houdt waar bij de illegale CP wordt opgepakt en wat onmiddellijk aanleiding geeft tot de z.g. Februaristaking in Amsterdam. De Duitse Joden worden naar hun geboorteland teruggevoerd.
Monument ook nog (1987)
Als dank voor de dubieuze prestaties van onderhavige ultralinkse Joden "in verzet" hebben sympathisanten in Amsterdam in het voorjaar van 1987 een epithaaf opgericht voor het stadhuis aan de Amstel.
Een nieuwe generatie ijssalons doemt op in de negentiger van de vorige eeuw.
Häagen Dazs en Australian (Homemade)
Aanvulling 6 VI 2009:
"De Bezetting" van Prof Lou de Jong
In Deel 4 van zijn serie op 22 november 1966 laat de meester een aantal notoire CPN-communisten uitvoerig aan het woord. Hij heeft hun medewerking gekregen wellicht niet zonder prijs. Als ze zijn uitgesproken zien wij een opmerking met bewijs van een beeld van een document waarin Rauter aan Himmler vermeld heeft over het halsbijtincident. De Jong zegt dat dit een valselijke bewering is teneinde de voorgenomen deportatie van Joden te bespoedigen.
Ik weet dat De Jong hier zelf onwaarachtige geschiedschrijving pleegt maar begrijp ook wel waarom: na zo een welwillende medewerking van CPN-communisten kan hij immers niet meer een ware CPN-vampier ten tonele voeren!
op aard'
Een andere kijk op de Februaristaking.
Ja, heerlijk, het ijsje was voor ons kinderen een paradijselijke zo niet hemelse vreugde... en wij waren gelukkig als nooit tevoren.
Wat een herinneringen!
Jamin (Anno 1870) was voor ons kinderen een absoluut begrip. Niet slechts de winkel, evenzeer de ijscokarren die meestal 's avonds door de straten kuierden en een ongelofelijke toeloop veroorzaakten.
Doemde in de vijftiger op als gevolg van de emigratiefaciliteit in de toenmalige EEG; familiebedrijfjes met harmonisch Italiaanse namen prijkten de gevel van een meestal schamel interieur.
Men zei wel dat ze waterijs verkochten, maar dat was onheus, de ijssmaken waren nog genotsvoller dan ooit en de nasmaak was niet meer zo kleverig als die van Jamin. Een innovatie kan je wel zeggen.
Martelli aan de 2e Van der Helststraat in Zuid was voor ons het toeloopadres.
Vrome katholieke mensen, eigenlijk allerminst doorgewinterde zakenlui, maar die wel drommels knap hun vak verstonden. In de herfst verliet de hele familie de zaak om in hun warme vaderland te overwinteren en de zaak werd gesloten of als Gamba in de Reguliersbreestraat (t.o. de voormalige Cineac) de winkelruimte te verhuren aan een Jodenman met kledij. Ik tel nog een tiental Italiaanse zaken, maar er zijn er meer geweest!
De IJskar
Als de bel op zondagavond na etenstijd werd aangeslagen met het oer-bekende kleppermotief, elektriseerden de kinderen in de huiskamer plotsklaps. Ze keken plein d'inquiétude naar hun ouders die een glimlachend maar begrijpend zwijgen vertoonden. Dan zagen de jonkies de kinderen van de buren naar buiten hollen richting ijscokar en konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen met sap in hun mondje die speelkameraadjes hun ijsje te zien kopen. Nu waren de gelaatjes van de kleinen vervuld met smeekbeden om óók aards geluk te mogen ondervinden.
Dan konden de ouders niet achterblijven en stopten vlug wat muntgeld in de kleine handjes. Dit lieten ze zich niet tweemaal zeggen en allen stormden naar buiten om het genot te kopen en nog wat te babbelen met de buurtjes van elke dag. De iets beter "gezeten" ouders konden een ijsje met een laagje chocola bestellen, maar dat was toen al erg chic. Een gewoon ijsje was het einde van de wereld…
De Italiaanse IJssalon
Tevens kan men in pizzeria's nog Italiaans ijs als dessert verkrijgen maar dat is ongetwijfeld van een Nederlandse fabriek, want zo duur zijn die eetgelegenheden nu ook weer niet.
In de bezettingstijd heeft de ijssalon een roemruchte geschiedenis gekregen gelijk de kapper in het criminele Amerika een tiental jaren eerder door een mafiose aanval 'n rivaal tijdens het scheren door het witte laken heen een blauwe boon te bezorgen! Hier in Zuid speelde (nu de Pijp en zelfs het "Amsterdamse Quartier Latin" genoemd...) een bizar incident af. Leest rustig met een borrel.
Wat gebeurde er echt?
Op de avond van de 11e februari 1941 werd een Nederlandse SS-man Strasser van zijn fiets getrokken en afgetuigd door een bende met knuppels bewapend. Bloedend strompelt Strasser het N.S.B.-kringhuis in de Jordaan binnen en waarschuwt de aanwezige getrouwen tegen de communistische straatschenders in Zuid. Enkele weermannen (WA werd na de oprichting van de N.S.B. ingesteld maar door Mussert als gevolg van chicanerende wetgeving in 1935 ontbonden, heropgericht in 1940 teneinde de gistende communistische cellen aan te pakken) formeren zich en gaan er met Strasser als gids op uit de situatie te verkennen. Daar worden ze opgewacht door een overmacht aan communistische proletarische Joden (!) en moeten vluchten, hetgeen de arme Hendrik Evert Koot, 42 jaar, niet meer gelukt, deze wordt neergeslagen, zijn gelaat wordt onherkenbaar verminkt en zijn hals wordt vampiristisch doorgebeten door een fanatieke ultralinkse Jood.
Koot in coma sterft in het ziekenhuis.
Op de 19e februari 1941 valt een patrouille van de Sicherheitspolizei de ijssalon "Koco", beheerd door de asylzoekers (geïmmigeerde) Duitse Joden Cahn en Kohn aan de Van Woustraat 149, binnen en wordt hartelijk getracteerd op een plas NH4 in het gelaat. Men moet weten dat ammoniak al sedert de 19e eeuw werd gebruikt voor de circulatie in ijskoeling. Een onterecht gebruik van de techniek, zou men kunnen zeggen!
Maar het voornaamste begint op de 22e februari 1941 als de Duitse bezetter een razzia op de communistische cellen houdt waar bij de illegale CP wordt opgepakt en wat onmiddellijk aanleiding geeft tot de z.g. Februaristaking in Amsterdam. De Duitse Joden worden naar hun geboorteland teruggevoerd.
Monument ook nog (1987)
Als dank voor de dubieuze prestaties van onderhavige ultralinkse Joden "in verzet" hebben sympathisanten in Amsterdam in het voorjaar van 1987 een epithaaf opgericht voor het stadhuis aan de Amstel.
Een nieuwe generatie ijssalons doemt op in de negentiger van de vorige eeuw.
Häagen Dazs en Australian (Homemade)
Aanvulling 6 VI 2009:
"De Bezetting" van Prof Lou de Jong
In Deel 4 van zijn serie op 22 november 1966 laat de meester een aantal notoire CPN-communisten uitvoerig aan het woord. Hij heeft hun medewerking gekregen wellicht niet zonder prijs. Als ze zijn uitgesproken zien wij een opmerking met bewijs van een beeld van een document waarin Rauter aan Himmler vermeld heeft over het halsbijtincident. De Jong zegt dat dit een valselijke bewering is teneinde de voorgenomen deportatie van Joden te bespoedigen.
Ik weet dat De Jong hier zelf onwaarachtige geschiedschrijving pleegt maar begrijp ook wel waarom: na zo een welwillende medewerking van CPN-communisten kan hij immers niet meer een ware CPN-vampier ten tonele voeren!
Veldslagen als Feestdag [Polinco 3 V 2003]
Veldslagen zijn er altijd geweest maar worden niet altijd gevierd.
Vanaf de Romeinen tot de WOII.
Jaartalletjes moeten wij leren op school met tranen in de ogen. Wat zegt ons dat gedoe nu nog?
Patriottisme speelt een voorname rol, anders herdenkt men niet.
Men viert de overwinning, de zege en niet als in de miserabele democratie de eer voor de doden, dat is degeneratief. Goed is wel de helden te prijzen en de heldhaftig gevallenen.
De slag in het Teutoburgerwoud (beter Kalkriese bij Osnabrück) in 9 AC is zoveel jaren nadien in de 19e eeuw herdacht. Het Hermannsdenkmal is een pompeuze poging tot Duitse Eenheid.
De slag te Roncevalles zou Roelant de vijand hebben weerhouden Europa in te stromen. Voltaire ontkent het bestaan van deze slag: het zou een falsificatie zijn de Europese eenheid onder Charlemagne een symbool te verstrekken. En wie kan bewijzen dat die Slag werkelijk heeft plaatsgevonden?
De Guldensporenslag van 11 juli 1302 is nog Vlaams feest. Vlaanderens overwinning op het Franse ridderleger is sindsdien een begrip gebleven.
De slag bij Nieuwpoort kent iedere Hollander zonder te weten wat de verwikkelingen zijn geweest. Daarom zeg ik niets voor het jaartal 1600.
De slag bij Leuthen 1757 was voor Frederik de Grote de consolidatie van het Pruisisch koninkrijk. Deze slag in de Zevenjarige Oorlog was verplichte onderwijsstof zij het dat de scholieren niet veel meer leerde dan wat rekenen, taal en de gehele tijd psalmen zaten te oefenen. Een uitleg over de militaire strategie laat nog je adem inhouden en menig Duitser heeft er kennis van.
Waterloo 18 juni 1815 is geschilderd in grootformaat. Direct of indirect betekent de slag een bevrijding van Europa van de Franse dictatuur.
De slag bij Leuven 12 augustus 1831 was een feest voor de Hollanders. De Tiendaagse Veldtocht immers is bepaald een hoogstandje van hen geweest.
Een goede slag was die van Sedan 1870 in de F/D oorlog 1870/1. De overwinning werd uitbundig gevierd toen de Duitse troepen in het Rheinland terugmarcheerden en nadien was 2 september de feestdag van het Duitse Rijk. Alles was vrij en overal werden exposities gegeven met explicatie van de strijd. Men genoot met volle teugen. Sebastian Haffner heeft deze feestdag beschreven alsof je er bij bent.
Moeten we Verdun vieren? Ik kan mij niet herinneren dit ooit gelezen te hebben.
De WOII met de Decision-day 6-6-1944, waarmee alle Duitse overwinningen zijn weggevaagd. Terrorist Volkert nam deze datum niet voor niets en wilde zich met zijn daad inbedden in een historische traditie.
Wat hierna heeft plaatsgevonden is nauwelijks nog feest geweest. De koloniale oorlogen van Frankrijk, Nederland en Portugal, alle zijn zij als een kaars uitgedoofd en deed men er het zwijgen aan toe. Slechts een zot gaat er dieper op in, men wil het niet meer weten. Allochtonen krijgen geen les hierin of stomme verhaaltjes om mee naar bed te nemen.
Westelijk Nieuw Guinea moest behouden blijven. Robert Kennedy beval Luns echter tot afstand teneinde het loerend communisme geen kans te geven. Hoeveel Hollandse jongens daar voor de lol gesneuveld zijn is nooit bekendgemaakt maar een veteraan heeft mij wel een verbijsterend getal genoemd. Van veldslag is geen sprake, slechts vuurkontakt.
Falkland was voor de Engelsen een succes. De betrekkingen met Argentinië zijn wel twintig jaar koel gebleven.
VN-missies altijd sloom door gebrek aan politieke leiding. Men verzeilt in een wespennest en houdt er een wonde aan over.
Irak zal best een feestdagje voor de Amerikanen kunnen worden als symbool van de overwinning op de dictatuur. Verkiezingen geven t.z.t. de dictatuur van de meerderheid; men wordt dan gelukkig en waant zich vrij.
Vanaf de Romeinen tot de WOII.
Jaartalletjes moeten wij leren op school met tranen in de ogen. Wat zegt ons dat gedoe nu nog?
Patriottisme speelt een voorname rol, anders herdenkt men niet.
Men viert de overwinning, de zege en niet als in de miserabele democratie de eer voor de doden, dat is degeneratief. Goed is wel de helden te prijzen en de heldhaftig gevallenen.
De slag in het Teutoburgerwoud (beter Kalkriese bij Osnabrück) in 9 AC is zoveel jaren nadien in de 19e eeuw herdacht. Het Hermannsdenkmal is een pompeuze poging tot Duitse Eenheid.
De slag te Roncevalles zou Roelant de vijand hebben weerhouden Europa in te stromen. Voltaire ontkent het bestaan van deze slag: het zou een falsificatie zijn de Europese eenheid onder Charlemagne een symbool te verstrekken. En wie kan bewijzen dat die Slag werkelijk heeft plaatsgevonden?
De Guldensporenslag van 11 juli 1302 is nog Vlaams feest. Vlaanderens overwinning op het Franse ridderleger is sindsdien een begrip gebleven.
De slag bij Nieuwpoort kent iedere Hollander zonder te weten wat de verwikkelingen zijn geweest. Daarom zeg ik niets voor het jaartal 1600.
De slag bij Leuthen 1757 was voor Frederik de Grote de consolidatie van het Pruisisch koninkrijk. Deze slag in de Zevenjarige Oorlog was verplichte onderwijsstof zij het dat de scholieren niet veel meer leerde dan wat rekenen, taal en de gehele tijd psalmen zaten te oefenen. Een uitleg over de militaire strategie laat nog je adem inhouden en menig Duitser heeft er kennis van.
Waterloo 18 juni 1815 is geschilderd in grootformaat. Direct of indirect betekent de slag een bevrijding van Europa van de Franse dictatuur.
De slag bij Leuven 12 augustus 1831 was een feest voor de Hollanders. De Tiendaagse Veldtocht immers is bepaald een hoogstandje van hen geweest.
Een goede slag was die van Sedan 1870 in de F/D oorlog 1870/1. De overwinning werd uitbundig gevierd toen de Duitse troepen in het Rheinland terugmarcheerden en nadien was 2 september de feestdag van het Duitse Rijk. Alles was vrij en overal werden exposities gegeven met explicatie van de strijd. Men genoot met volle teugen. Sebastian Haffner heeft deze feestdag beschreven alsof je er bij bent.
Moeten we Verdun vieren? Ik kan mij niet herinneren dit ooit gelezen te hebben.
De WOII met de Decision-day 6-6-1944, waarmee alle Duitse overwinningen zijn weggevaagd. Terrorist Volkert nam deze datum niet voor niets en wilde zich met zijn daad inbedden in een historische traditie.
Wat hierna heeft plaatsgevonden is nauwelijks nog feest geweest. De koloniale oorlogen van Frankrijk, Nederland en Portugal, alle zijn zij als een kaars uitgedoofd en deed men er het zwijgen aan toe. Slechts een zot gaat er dieper op in, men wil het niet meer weten. Allochtonen krijgen geen les hierin of stomme verhaaltjes om mee naar bed te nemen.
Westelijk Nieuw Guinea moest behouden blijven. Robert Kennedy beval Luns echter tot afstand teneinde het loerend communisme geen kans te geven. Hoeveel Hollandse jongens daar voor de lol gesneuveld zijn is nooit bekendgemaakt maar een veteraan heeft mij wel een verbijsterend getal genoemd. Van veldslag is geen sprake, slechts vuurkontakt.
Falkland was voor de Engelsen een succes. De betrekkingen met Argentinië zijn wel twintig jaar koel gebleven.
VN-missies altijd sloom door gebrek aan politieke leiding. Men verzeilt in een wespennest en houdt er een wonde aan over.
Irak zal best een feestdagje voor de Amerikanen kunnen worden als symbool van de overwinning op de dictatuur. Verkiezingen geven t.z.t. de dictatuur van de meerderheid; men wordt dan gelukkig en waant zich vrij.
Hellevaart - Nederdaling ter Helle [Polinco 9 III 2003]
Wat moeten we in godesnaam met de Nederdaling ter Helle hier?
Ik zal het U verklaren, maar vooralsnog een korte inleiding. Bij de Hellevaart is eeuwenlang gevoeld (geloofd) dat de hel een onderwereld is, dus lager dan de aarde, onder de grond, rooddonker, dampig van zwavel en verstikkend. Men lijdt ondragelijke smart en smeekt de Hooghste God, opzettelijk volkomen onzichtbaar voor hen, om genade. Maar ze moeten boeten, eeuwenlang en een levend mens huivert van de gedachte verdoemd te worden.
Swedenborg heeft uitvoerig zijn visioenen nedergeschreven over de hel. Het is een grote brede diepe put met galerijen, ieder voorzien van een eigen kwellingsniveau. Later is deze schrijver door Kant voor geestesziek verklaard, maar wie visionair is wil ik niet zo vlug verdoemen; het kunnen de vruchtbaarste mensen op aarde zijn met een binding aan het hogere, waar tijdgenoten plezier van kunnen hebben voor hun denken en handelen.
Het geloof is vrij vaag t.a.v. de hel. Was het eeuwenlang een lekker dreigement vooral tegen Joden, thans wordt de hel meer en meer op de achtergrond gedrongen. Het geloof zal er heus niet minder om zijn maar de openlijkheid is weg. De besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie hebben de misteksten in die mate veranderd dat het woord hel niet meer voorkomt, noch het woord verdoemenis. Wel met Pasen de naam Satan gelezen, maar ja, daarvan kennen wij er velen...
Hel en Hemel zijn toestanden, volgens moderne inzichten en de locatie moeten wij maar vergeten. De zielen wachtend op verlossing. Hoe?
Toen Jezus stierf werd zijn ziel gescheiden van zijn lichaam. De ziel, ook een godheid, daalde af ter helle en gaf een lichtstraal in de duisternis. Welk criterium daaraan ten grondslag heeft gelegen weten wij niet, dat is godsbeschikking.
Er zijn meerdere hellevaarten bekend. De beroemdste die van Orpheus en meer voor classici Odysseus, die Achilleus ontmoet. Aeneas die zijn vader opzoekt. Lopen, lopen en lopen in rijen, eindeloos moeten ze volgens de heidense mythe. Maar de Jesaja verwacht al redding, en dat moet uitgekomen zijn of geconstrueerd zo men wil.
Er is een apocriefe bron die duidelijker taal spreekt: het z.g. Nicodemusevangelie. De Christus dring de onderwereld in en verbreekt de poorten en grendels van het dodenrijk, bevrijdt de gestorvenen die in Jeruzalem op de voorste rij mogen zitten bij Jezus' verrijzenis.
Hiermee zijn generaties mensenzielen in het Christendom opgenomen en leven nog lang en gelukkig.
Dit verhaaltje, deels dogmatisch, is thans uiterst kwetsbaar voor kritiek en verwerping. De Anglicaanse kerk heeft de hel namelijk officieel afgeschaft, d.w.z. er wordt niet meer over gesproken. Privé mag men natuurlijk denken wat men wil: Gedanken sind frei. Ook een opvatting van eeuwigheid die niet meer gezien wordt als een tijd (als bij Nietzsche) maar tijdloosheid. Hier kunnen wij de clou van het verhaal hebben: Een constructie om de zielen als mens geleefd hebbend in de tijden vóór het Christendom in te palmen. Daarmee is het geloof van het Christendom geniaal. Want altijd een gedachte dat vóór het jaar 33 er niet een ziel in de hemel zou kunnen/mogen zitten is ondragelijk en onaanvaardbaar.
Nu is het mooie dat andere religies niet zo een geniale vondst hebben. Wat nu te doen met de niet tot de Islam behorende zielen van gestorvenen? Die geesten zijn dus vóór de tijd van de Profeet Mohammed reddeloos verloren en hebben eenvoudig pech gehad. De mensenzielen ernà hebben geluk en stralen dit uit. Ook nu nog... Fijn niet? Er is er een die de Hellevaart min of meer heeft geïroniseerd: Dante. Jezus treedt de onderwereld in en verzamelt de Profeten, zeggend: "Jullie horen hier niet!" Zijn deze gestorvenen eenmaal weg dan breekt in de Hades een oorverdovend gejuich en gejoel uit, blij dat de heidenen van die zeikerts verlost zijn!
Dante moest op de vlucht.
Ik zal het U verklaren, maar vooralsnog een korte inleiding. Bij de Hellevaart is eeuwenlang gevoeld (geloofd) dat de hel een onderwereld is, dus lager dan de aarde, onder de grond, rooddonker, dampig van zwavel en verstikkend. Men lijdt ondragelijke smart en smeekt de Hooghste God, opzettelijk volkomen onzichtbaar voor hen, om genade. Maar ze moeten boeten, eeuwenlang en een levend mens huivert van de gedachte verdoemd te worden.
Swedenborg heeft uitvoerig zijn visioenen nedergeschreven over de hel. Het is een grote brede diepe put met galerijen, ieder voorzien van een eigen kwellingsniveau. Later is deze schrijver door Kant voor geestesziek verklaard, maar wie visionair is wil ik niet zo vlug verdoemen; het kunnen de vruchtbaarste mensen op aarde zijn met een binding aan het hogere, waar tijdgenoten plezier van kunnen hebben voor hun denken en handelen.
Het geloof is vrij vaag t.a.v. de hel. Was het eeuwenlang een lekker dreigement vooral tegen Joden, thans wordt de hel meer en meer op de achtergrond gedrongen. Het geloof zal er heus niet minder om zijn maar de openlijkheid is weg. De besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie hebben de misteksten in die mate veranderd dat het woord hel niet meer voorkomt, noch het woord verdoemenis. Wel met Pasen de naam Satan gelezen, maar ja, daarvan kennen wij er velen...
Hel en Hemel zijn toestanden, volgens moderne inzichten en de locatie moeten wij maar vergeten. De zielen wachtend op verlossing. Hoe?
Toen Jezus stierf werd zijn ziel gescheiden van zijn lichaam. De ziel, ook een godheid, daalde af ter helle en gaf een lichtstraal in de duisternis. Welk criterium daaraan ten grondslag heeft gelegen weten wij niet, dat is godsbeschikking.
Er zijn meerdere hellevaarten bekend. De beroemdste die van Orpheus en meer voor classici Odysseus, die Achilleus ontmoet. Aeneas die zijn vader opzoekt. Lopen, lopen en lopen in rijen, eindeloos moeten ze volgens de heidense mythe. Maar de Jesaja verwacht al redding, en dat moet uitgekomen zijn of geconstrueerd zo men wil.
Er is een apocriefe bron die duidelijker taal spreekt: het z.g. Nicodemusevangelie. De Christus dring de onderwereld in en verbreekt de poorten en grendels van het dodenrijk, bevrijdt de gestorvenen die in Jeruzalem op de voorste rij mogen zitten bij Jezus' verrijzenis.
Hiermee zijn generaties mensenzielen in het Christendom opgenomen en leven nog lang en gelukkig.
Dit verhaaltje, deels dogmatisch, is thans uiterst kwetsbaar voor kritiek en verwerping. De Anglicaanse kerk heeft de hel namelijk officieel afgeschaft, d.w.z. er wordt niet meer over gesproken. Privé mag men natuurlijk denken wat men wil: Gedanken sind frei. Ook een opvatting van eeuwigheid die niet meer gezien wordt als een tijd (als bij Nietzsche) maar tijdloosheid. Hier kunnen wij de clou van het verhaal hebben: Een constructie om de zielen als mens geleefd hebbend in de tijden vóór het Christendom in te palmen. Daarmee is het geloof van het Christendom geniaal. Want altijd een gedachte dat vóór het jaar 33 er niet een ziel in de hemel zou kunnen/mogen zitten is ondragelijk en onaanvaardbaar.
Nu is het mooie dat andere religies niet zo een geniale vondst hebben. Wat nu te doen met de niet tot de Islam behorende zielen van gestorvenen? Die geesten zijn dus vóór de tijd van de Profeet Mohammed reddeloos verloren en hebben eenvoudig pech gehad. De mensenzielen ernà hebben geluk en stralen dit uit. Ook nu nog... Fijn niet? Er is er een die de Hellevaart min of meer heeft geïroniseerd: Dante. Jezus treedt de onderwereld in en verzamelt de Profeten, zeggend: "Jullie horen hier niet!" Zijn deze gestorvenen eenmaal weg dan breekt in de Hades een oorverdovend gejuich en gejoel uit, blij dat de heidenen van die zeikerts verlost zijn!
Dante moest op de vlucht.
Gifmoord of Injectienaald [Polinco 24 III 2003]
U raadt het al: er is geen verschil tussen een gifmoord en een injectienaald zij het slechts in werkwijze.
De oude Grieken kenden de doodstraf met de gifbeker: Schierling voor Socrates.
De Romeinen door de paddestoel stinkzwam, heimelijk verstopt in het eten van Claudius.
Als we belanden in de XIX zijn de gifmoorden afgezien van de manische gifzelfmoorden talrijk. Literatuur vol hiermee, en later films. Arsenicum en rattenkruid de historische namen. Wie heimelijk dit gif uitstrooit in de kokende pap is verzekerd van succes. Bewijs is een groot probleem, zij het dat arsenicum verkleuring van de aangezichtshuid en haaruitval geeft, maar in die tijd werden verhoortechnieken niet geschuwd. Zo zijn er veroordelingen uitgesproken en doodvonnissen voltrokken.
In de zeventiger XX de in de criminele geschiedenis vermaarde Schijndelse gifmengster. Ondanks alle verhoren en wat voor onderzoek dan ook, bleef zij hardnekkig ontkennen, wellicht uit domheid want haar IQ was debiel.
Toch heeft zij een vrijspraak verkregen en leeft zelf lang en gelukkig.
Ik herinner mij een plagerig beklag van de vermaarde Dr. J. Zeldenrust, patholoog-anatoom, die voor De Telegraaf zijn spijt had uitgesproken nooit meer eens een lekker gifmoordje te kunnen onderzoeken. De man heeft zijn vakkennis welke hij toch wel graag in praktijk heeft willen brengen! Maar het heeft niet zo mogen zijn: de gifmoord geraakte geleidelijk ouderwets, al is het maar dat de onderzoekstechniek zo ver was voortgeschreden dat elke vergiftiging ook nog na jaren kan worden aangetoond!
Dat deed de commentator in een Duits TV-programma opmerken dat toch maar vooral elke mysterieus overlijden beslist op gifsporen onderzocht moest worden! Men heeft dit veelal nagelaten.
Van XY-Ungelöst heb ik veel geleerd. Ook bestudeerde ik enige wetenschappelijke werken over de gerechtelijke geneeskunde. Niet alles, want ik wil mijn psyche niet belasten.
De wapens hebben het gif veelal verdrongen. Schieten is gemakkelijk en je bent zo weg. Voor gif moet je samenzijn, relatie opbouwen, eten bij of indringen in een familie. Dat kan nu wegens getuigen bezwaarlijk zijn. Alhoewel... bij de vieze disco It tweemaal gif in een drankje is gedaan. Dader nooit gevonden.
Gif is nu via de injectienaald populair. Wie als verpleegkundige de beschikking heeft over de naalden en stoffen heeft in wezen vrij spel. Hij gevoelt zich machtig. Wil zich laten gelden, een motief bij gefrustreerde serial-killers?
Wat zit er voor psyche bij gifmoordenaars?
Ik weet het niet maar het feit dat nu als vroeger het nooit bij een enkel geval blijft is gewis. Dan is een psychopathie te vermoeden, gelijk bij pædofiele kindermoordenaars alsmede tienerverkrachters + moord. De dader laat het hier ook niet bij een incident maar gaat na een rustperiode door omdat de bloedbelletjes bij hem komen. Hij kan geen weerstand bieden. Dat maakt de oplossing van een of meerdere misdrijven mogelijk, zij het jaren te laat.
Nu Lucy de Berk l.l. heeft gekregen is recht gedaan. Ik ben blij dat de misselijke psychiatrie weeeeer niet een verminderd toerekeningsvatbaarheid heeft aangevoerd teneinde strafvermindering te bewerkstelligen. Je wordt toch naar dat zij die toch maar gemoord hebben na enige jaren weer vrij komen! En hun psyche is er heus niet op verbeterd.
Aanvulling: de wiskundige waarschijnlijkheidsrekening voor haar daderschap is aanvankelijk door de rechter aanvaard maar na enige jaren als gevolg van gewijzigde basisgegevens over verdachte overlijdensgevallen als ook de niet-aanwezigheid van Lucia bij verdachte overlijdensgevallen, door wiskundigen onderuitgehaald, waardoor zij voorlopig althans is vrijgelaten.
Er is geen verschil tussen gif en injectie. De naald ligt voorhanden maar het benutten van arsenicum en rattenkruid is voorgoed voorbij.
De oude Grieken kenden de doodstraf met de gifbeker: Schierling voor Socrates.
De Romeinen door de paddestoel stinkzwam, heimelijk verstopt in het eten van Claudius.
Als we belanden in de XIX zijn de gifmoorden afgezien van de manische gifzelfmoorden talrijk. Literatuur vol hiermee, en later films. Arsenicum en rattenkruid de historische namen. Wie heimelijk dit gif uitstrooit in de kokende pap is verzekerd van succes. Bewijs is een groot probleem, zij het dat arsenicum verkleuring van de aangezichtshuid en haaruitval geeft, maar in die tijd werden verhoortechnieken niet geschuwd. Zo zijn er veroordelingen uitgesproken en doodvonnissen voltrokken.
In de zeventiger XX de in de criminele geschiedenis vermaarde Schijndelse gifmengster. Ondanks alle verhoren en wat voor onderzoek dan ook, bleef zij hardnekkig ontkennen, wellicht uit domheid want haar IQ was debiel.
Toch heeft zij een vrijspraak verkregen en leeft zelf lang en gelukkig.
Ik herinner mij een plagerig beklag van de vermaarde Dr. J. Zeldenrust, patholoog-anatoom, die voor De Telegraaf zijn spijt had uitgesproken nooit meer eens een lekker gifmoordje te kunnen onderzoeken. De man heeft zijn vakkennis welke hij toch wel graag in praktijk heeft willen brengen! Maar het heeft niet zo mogen zijn: de gifmoord geraakte geleidelijk ouderwets, al is het maar dat de onderzoekstechniek zo ver was voortgeschreden dat elke vergiftiging ook nog na jaren kan worden aangetoond!
Dat deed de commentator in een Duits TV-programma opmerken dat toch maar vooral elke mysterieus overlijden beslist op gifsporen onderzocht moest worden! Men heeft dit veelal nagelaten.
Van XY-Ungelöst heb ik veel geleerd. Ook bestudeerde ik enige wetenschappelijke werken over de gerechtelijke geneeskunde. Niet alles, want ik wil mijn psyche niet belasten.
De wapens hebben het gif veelal verdrongen. Schieten is gemakkelijk en je bent zo weg. Voor gif moet je samenzijn, relatie opbouwen, eten bij of indringen in een familie. Dat kan nu wegens getuigen bezwaarlijk zijn. Alhoewel... bij de vieze disco It tweemaal gif in een drankje is gedaan. Dader nooit gevonden.
Gif is nu via de injectienaald populair. Wie als verpleegkundige de beschikking heeft over de naalden en stoffen heeft in wezen vrij spel. Hij gevoelt zich machtig. Wil zich laten gelden, een motief bij gefrustreerde serial-killers?
Wat zit er voor psyche bij gifmoordenaars?
Ik weet het niet maar het feit dat nu als vroeger het nooit bij een enkel geval blijft is gewis. Dan is een psychopathie te vermoeden, gelijk bij pædofiele kindermoordenaars alsmede tienerverkrachters + moord. De dader laat het hier ook niet bij een incident maar gaat na een rustperiode door omdat de bloedbelletjes bij hem komen. Hij kan geen weerstand bieden. Dat maakt de oplossing van een of meerdere misdrijven mogelijk, zij het jaren te laat.
Nu Lucy de Berk l.l. heeft gekregen is recht gedaan. Ik ben blij dat de misselijke psychiatrie weeeeer niet een verminderd toerekeningsvatbaarheid heeft aangevoerd teneinde strafvermindering te bewerkstelligen. Je wordt toch naar dat zij die toch maar gemoord hebben na enige jaren weer vrij komen! En hun psyche is er heus niet op verbeterd.
Aanvulling: de wiskundige waarschijnlijkheidsrekening voor haar daderschap is aanvankelijk door de rechter aanvaard maar na enige jaren als gevolg van gewijzigde basisgegevens over verdachte overlijdensgevallen als ook de niet-aanwezigheid van Lucia bij verdachte overlijdensgevallen, door wiskundigen onderuitgehaald, waardoor zij voorlopig althans is vrijgelaten.
Er is geen verschil tussen gif en injectie. De naald ligt voorhanden maar het benutten van arsenicum en rattenkruid is voorgoed voorbij.
Dictatoren en hun macht [Polinco 8 IV 2003]
Ze kunnen nooit ophouden, gaan door tot het bittere eind.
Dat is hun lot door de Goden vergund.
Dat is de wereld en haar geschiedenis!
De grote leider van Duitsland wist perfecterwijs een doeltreffende organisatie op te bouwen. Herstel en opbouw van het Duitse Rijk was geboden, al is het maar om het zelfrespect te herwinnen. Hoe had dat gekund met de vieze democratie, vanaf Frankfurt (19e eeuw) als een zwam-, klets- en zijkvereniging van geschifte intellectuelen en in Weimar (Interbellum) een instabiliteit om van de griezelen? Moest een Rijk zo bestuurd worden? Bismarck in de 19e wist de zeikafgevaardigden te omzeilen door zonder budget te regeren en kon de linksen overtroeven met nieuwe sociale wetten waar zijzelf niet van hadden durven dromen!
En nu Holland met die kinderen die aan politiek doen. "Een land moet bestuurd worden", verklaart Balkenende voor de camera; goed het is een waarheid als een koe, maar wat brengen ze ervan terecht?
De tijd voor voortreffelijke geesten is voorgoed voorbij.
Napoléon Bonaparte kon niet anders dan veroveren en uitbreiden, totdat zijn Rijk instort. Hij bracht een nieuwe tijd en wist een breuk met het Ançien Régime voorgoed te verkrijgen. Hij kon niet begrijpen dat alles fini was en beschuldigde nadien eenieder paranoïderwijs van verraad.
Zo ook bij Goering die zijn Englandkrieg zag mislukken.
Wanneer had WOII moeten ophouden?
Na het echec van de Noord Afrikaanse troepen onder leiding van de geniale Rommel. Dit beweert wijlen Mr. Dr. G.B.J. in zijn dissertatie. Geen gek idee, zo een tegenslag is wel een teken aan de wand dat de Schwung omhoog voorbij is. Maar nee, de Slag om Stalingrad was na lange tijd de hele echte tegenslag vol fatum. Toch wist de Grote Leider niet van ophouden en moest de Slag om Berlijn nog beginnen.
Dictatoren kunnen niet ophouden, weten niet van ophouden. Het is hun roeping, hun uitverkoren-zijn een rol in de geschiedenis te spelen en resigneren is een onecht woord.
Een fantasievoorbeeld:
Unser Führer gibt bekannt!
_____________________________
Nach langen Kämpfen hat unser Führer Adolf Hilter entschlossen ab zu danken. Er geht in wohlverdiente Ruhe nach seinem Haus in Berchtesgaden. Er dankt seinem Volk für die große Mühe gebracht für unseres Vaterland!
____________________________________________________________________________________
Helaas ondenkbaar. Het zou worden opgevat als een in de steek laten zo niet zelf verraad!
Zou een dictator vanuit zijn landhuis vinnig commentaar hebben kunnen leveren op de klets democratie door halve gare academici na hem? Bismarck piste wel maar had geen macht meer. Hier zit de clou: Alleen met macht kan je wat bereiken, zonder dat ben je een ouwehoer!
De Italianen waren perfide. Zij hieven de Fascistische Raad 1943 op en lieten het land over aan het democratische toeval. Kregen het zelf weer in handen en wisten Rome en het Vaticaan van grote verwoesting te besparen. Italianen, met erfelijke belasting van het perfide Imperium Romanum. Zo vals en onbetrouwbaar als de pest. Maar de Duitse bezetter werd goed bang dat maarschalk Pétain iets dergelijks zou doen. Ze hebben de wijze vaderlijke bestuurder onder curatele gezet door een hoge militair aan zijn tafel te laten (bij-)zitten. (Pétain wist bij het afscheid van een gast op de gang net iets van zich zelf te zeggen buiten de curator om..)
Goed, in de naoorlogse rommelige democratie hebben we soms wel eens een functionaris maar nog minder een staatsman. Generaal De Gaulle is wel afgetreden na een teleurstellende verkiezingsuitslag, waarmee zijn politieke loopbaan ten einde kwam.
Stalin weer niet, zou vergiftigd zijn. Castro evenmin, de man met charisma kan niet weg want Cuba = Castro en Castro = Cuba!
Franco bleef tot het eind en wist wijselijk te zorgen voor een opvolger (een fout van Hitler volgens Joachim Fest dit nagelaten te hebben). Salazar van Portugal tientallen jaren aan de macht. Thatcher weende na de machtsoverdracht.
Griekenland heeft het kolonelsregiem gekregen op het goede moment. Ze legden hun functie neder niet zonder garantie dat ze niet gestraft zouden worden. Aldus handelde ook de generaal Pinochet van Chili, de processen hierna waren echter schijn.
Maar namen van de doorzetters tot het bittere eind zijn al te talrijk.
Is de dood dan zoet?
Het is het sterven als tragische held (begrip van Nietsche) om aldus de geschiedenis in te gaan.
Is dat niet heerlijk?
Dat is hun lot door de Goden vergund.
Dat is de wereld en haar geschiedenis!
De grote leider van Duitsland wist perfecterwijs een doeltreffende organisatie op te bouwen. Herstel en opbouw van het Duitse Rijk was geboden, al is het maar om het zelfrespect te herwinnen. Hoe had dat gekund met de vieze democratie, vanaf Frankfurt (19e eeuw) als een zwam-, klets- en zijkvereniging van geschifte intellectuelen en in Weimar (Interbellum) een instabiliteit om van de griezelen? Moest een Rijk zo bestuurd worden? Bismarck in de 19e wist de zeikafgevaardigden te omzeilen door zonder budget te regeren en kon de linksen overtroeven met nieuwe sociale wetten waar zijzelf niet van hadden durven dromen!
En nu Holland met die kinderen die aan politiek doen. "Een land moet bestuurd worden", verklaart Balkenende voor de camera; goed het is een waarheid als een koe, maar wat brengen ze ervan terecht?
De tijd voor voortreffelijke geesten is voorgoed voorbij.
Napoléon Bonaparte kon niet anders dan veroveren en uitbreiden, totdat zijn Rijk instort. Hij bracht een nieuwe tijd en wist een breuk met het Ançien Régime voorgoed te verkrijgen. Hij kon niet begrijpen dat alles fini was en beschuldigde nadien eenieder paranoïderwijs van verraad.
Zo ook bij Goering die zijn Englandkrieg zag mislukken.
Wanneer had WOII moeten ophouden?
Na het echec van de Noord Afrikaanse troepen onder leiding van de geniale Rommel. Dit beweert wijlen Mr. Dr. G.B.J. in zijn dissertatie. Geen gek idee, zo een tegenslag is wel een teken aan de wand dat de Schwung omhoog voorbij is. Maar nee, de Slag om Stalingrad was na lange tijd de hele echte tegenslag vol fatum. Toch wist de Grote Leider niet van ophouden en moest de Slag om Berlijn nog beginnen.
Dictatoren kunnen niet ophouden, weten niet van ophouden. Het is hun roeping, hun uitverkoren-zijn een rol in de geschiedenis te spelen en resigneren is een onecht woord.
Een fantasievoorbeeld:
Unser Führer gibt bekannt!
_____________________________
Nach langen Kämpfen hat unser Führer Adolf Hilter entschlossen ab zu danken. Er geht in wohlverdiente Ruhe nach seinem Haus in Berchtesgaden. Er dankt seinem Volk für die große Mühe gebracht für unseres Vaterland!
____________________________________________________________________________________
Helaas ondenkbaar. Het zou worden opgevat als een in de steek laten zo niet zelf verraad!
Zou een dictator vanuit zijn landhuis vinnig commentaar hebben kunnen leveren op de klets democratie door halve gare academici na hem? Bismarck piste wel maar had geen macht meer. Hier zit de clou: Alleen met macht kan je wat bereiken, zonder dat ben je een ouwehoer!
De Italianen waren perfide. Zij hieven de Fascistische Raad 1943 op en lieten het land over aan het democratische toeval. Kregen het zelf weer in handen en wisten Rome en het Vaticaan van grote verwoesting te besparen. Italianen, met erfelijke belasting van het perfide Imperium Romanum. Zo vals en onbetrouwbaar als de pest. Maar de Duitse bezetter werd goed bang dat maarschalk Pétain iets dergelijks zou doen. Ze hebben de wijze vaderlijke bestuurder onder curatele gezet door een hoge militair aan zijn tafel te laten (bij-)zitten. (Pétain wist bij het afscheid van een gast op de gang net iets van zich zelf te zeggen buiten de curator om..)
Goed, in de naoorlogse rommelige democratie hebben we soms wel eens een functionaris maar nog minder een staatsman. Generaal De Gaulle is wel afgetreden na een teleurstellende verkiezingsuitslag, waarmee zijn politieke loopbaan ten einde kwam.
Stalin weer niet, zou vergiftigd zijn. Castro evenmin, de man met charisma kan niet weg want Cuba = Castro en Castro = Cuba!
Franco bleef tot het eind en wist wijselijk te zorgen voor een opvolger (een fout van Hitler volgens Joachim Fest dit nagelaten te hebben). Salazar van Portugal tientallen jaren aan de macht. Thatcher weende na de machtsoverdracht.
Griekenland heeft het kolonelsregiem gekregen op het goede moment. Ze legden hun functie neder niet zonder garantie dat ze niet gestraft zouden worden. Aldus handelde ook de generaal Pinochet van Chili, de processen hierna waren echter schijn.
Maar namen van de doorzetters tot het bittere eind zijn al te talrijk.
Is de dood dan zoet?
Het is het sterven als tragische held (begrip van Nietsche) om aldus de geschiedenis in te gaan.
Is dat niet heerlijk?
Altijd is er gemoord, veel gemoord en lekker gemoord. Moorden naar hartelust [Polinco 3 III 2003]
De bijbelse Joden doodden door kruisiging, steniging of levend begraven.
De Grieken door kruisiging, vergif, plundering en brandstichting, van muur afgooien en vooral handwapens.
De Romeinen door kruisiging van allochtonen, onthoofding van burgers, verdrinking en heimelijk vergif in eten. Sluipmoordenaars waren te huur. De Romeinse soldaat bezat een kort zwaard waardoor de vijand geript werd en een bloedige dood stierf. In de arena werden gevechten gehouden op leven en dood, tevens als intermezzo enige vermakelijke executies van ter dood veroordeelden als Christenen en slaven.
De kruisvaders door opensnijden van levende stedelingen in de hun veroverde gebieden die hun gouden munten hadden ingeslikt als de bolletjesgekken nu. Onlangs werd een lijk gevonden te Amsterdam van een zure namer die geript was om de bolletjes met handelswaar niet verloren te laten gaan.
De Franken door massale onthoofding van 35.000 Saksen die weigerden zich te laten dopen na hun historische nederlaag. De invoering van het Christendom werd met bloed bezegeld. Verden/Aller. De soldaten bezaten lange zwaarden die liefst horizontaal gezwaaid werden zodat meerdere koppen tegelijk konden worden gesneld.
Tempeliers na hun wanstaltig gedrag werden door vastbinden op een ijzeren zadel geroosterd want eronder gloeide een sappig houtskoolvuurtje. Ideaal voor castratie!
Heksen door middel van verbranding. Onjuist is hun lijden, ze werden voor het aansteken van de takkenbossen gewurgd door de beul en vroegen daarom vooraf d.m.v. betaling.
De reformatie laat voor het eerst, want daarvan hebben we het meest gelezen, alle mogelijke varianten zien op marteling tot doodmaken. Prenten te over. Niet voor niets noemde de protestantse veelschrijver Bakels de katholieken expert in bakken en braden (als Croma). Aan beide benen ophangen en doormidden zagen is een fijne bezigheid, die de meesters in Amerika ook toepasten als straf voor hun eigendom de slaven. Ophanging, uithongering (Wederdopers te Münster), levend begraven, verdrinken en zelfs inmetselen. Willem van der Mark, Heer van Lumey was een lustmoordenaar in zijn werk en een beschaafd mens in de officiële omgang. Ongelofelijk!
De 30-jarige oorlog was van ongekende wreedheid. Ik heb in Grimmelshausen gelezen en raad dit ieder aan. Het relativeert het gejank van de Joden nu, ik bedoel altijd, met hun miserabele historie. Zo kan je een rijtje boeren op het land plaatsen, achter elkaar vastgebonden en de kogel afschieten. Kijken tot hoever dat lood komt... Of niet de helft van de bevolking van het Duitse gebied is omgekomen? Hang van een hereboer eerst z'n kinderen op, stuk voor stuk, en ten slotte zijn vrouw. Als de boer dan nog niet de verblijfplaats van de geldkist heeft verklapt, gaat ook hij d'raan en wordt zijn huis in lichterlaaie gezet.
Spaanse troepen (met Spaanse officieren en Duitse huursoldaten) gingen bij de inneming van een bolwerk vaak uit hun bol. Als straf, want Disziplin muß sein, werd een legeronderdeel gedecimeerd. Ook dit woord is vaak onterecht verstaan, het betekent niet meer dan 1 op de tien door loting ophangen, want veel meer zou zonde zijn.
De Franse revolutie met het plebs aan de macht. Geleidelijk krijgen toch weer de intelligenten het voor het zeggen en voeren hun eigen moordlust. De guillotine is het meest efficiente killtool ooit. De bij- en spotnamen van dit instrument zijn talrijk.
Het neerslaan van de Commune van Parijs ging met ongenaakbare kracht. Eenieder die ook maar wat vuil aan zijn handen of onder zijn nagels had werd aangezien voor deelnemer aan de barricade en onmiddellijk neergeknald of -gesabeld. Er moeten 30.000 stanklijken op straat gelegen hebben. Sebastiaan Haffner heeft geschat hoe lang het geduurd heeft die kadavers met paard en wagen weg te halen. Ik geloof drie maanden gelezen te hebben.
De Eerste Wereldoorlog verbijstert mij nog altijd. Waarom zovelen het slagveld opsturen wetend dat ze worden gedood? Men had gewoon mensen genoeg die dom waren. Weigering betekent natuurlijk de doodstraf door executie, maar de andere dood is niet veel minder erg. Hier speelt de levenswijsheid: je kan niet meer aan het levensbehoud denken maar moet gewoon instinctief handelen de dood tot gevolg hebbend. Er is geen andere keus. In een welvaartstijd is zulke gedachtenvoering ongekend.
De Tweede Wereldoorlog gaat machinaler tewerk. Mijns insziens ook sluwer en intelligenter. De Engelse en Amerikaanse bombardementen boven Duitsland waren puur pyromanie o.l.v. "Bomber Harris" (*) Ik heb nog een BBC-publicatie waarin de mentaliteit van die lustmoordenaar openlijk wordt bekritiseerd na 55 jaar zwijgen, want de Engelsen wisten heus wel dat het niet zo lekker zat. En zeker een schijnproces te Neurenberg voeren met tegelijkertijd onthullingen in eigen gelederen in eigen land zou totaal inopportuun geweest zijn! Ik moet zeggen dat ze wel eerlijk zijn dit nu toe te geven, maar de eigenlijke documentonderzoeker was een (politiek onberispelijke, dus politiek correcte) jonge Duitser! Zodat ze toch nog niet zelf een peccatum hebben afgegeven!
De beruchte Politionele (beter ware: politiële) Acties zijn de Hollandse historie ingegaan als het bestrijden van de vijand, de inlander. Die zwaaide immers met de kris (rippen) en schoot vanuit hinderlaag. Schieten konden ze echt niet en van taktiek hadden ze geen sambal gegeten, maar ze waren wel zo talrijk dat ze een geduchte vijand betekenden. Ponke Princen liep over naar de vijand, hetgeen hem nooit vergeven is, daar hij in theorie althans Hollanders had kunnen doodschieten... Nog geautomatiseerder in Vietnam, met vlaktebombardementen en gifstrooiing. Maar de gele kabouters ook hier te talrijk om echt te kunnen verslaan. Het is de 1500 jaar oude gevechtstaktiek van de Mongolen: sneuvelt de eerste linie dan hebben ze nog tien paraat. Net zoals Japanners deden en Chinezen nog beter kunnen. Noord-Vietnamezen bezaten gevangenissen in kuilen met een rooster erboven. Men stikte geleidelijk door stoflongen.
Ik moet afsluiten want ik word niet goed en wil naar bed.
En kom terug bij AF: de Joden zijn de meest bekwame killers in de wereld. Ze weten de terroristen met ongelofelijke slimheid op te sporen, al of niet m.b.v. verraad en te pakken te krijgen, daarenboven "geen krijgsgevangenen te maken" De staaltjes die ze geleverd hebben liegen er niet om. Ze zijn gewoon... knap! Of weet U een beter woord? Dat de Palestijnen d'raan gaan is niet meer van belang: hun eigen leven en bescherming staan voorop. Niet die van een ander.
Einde verhaal. Of een begin?
(*) Ik heb dit vroeger niet expliciet kunnen behandelen daar vele Polinconen hierover al geschreven hebben.
De Grieken door kruisiging, vergif, plundering en brandstichting, van muur afgooien en vooral handwapens.
De Romeinen door kruisiging van allochtonen, onthoofding van burgers, verdrinking en heimelijk vergif in eten. Sluipmoordenaars waren te huur. De Romeinse soldaat bezat een kort zwaard waardoor de vijand geript werd en een bloedige dood stierf. In de arena werden gevechten gehouden op leven en dood, tevens als intermezzo enige vermakelijke executies van ter dood veroordeelden als Christenen en slaven.
De kruisvaders door opensnijden van levende stedelingen in de hun veroverde gebieden die hun gouden munten hadden ingeslikt als de bolletjesgekken nu. Onlangs werd een lijk gevonden te Amsterdam van een zure namer die geript was om de bolletjes met handelswaar niet verloren te laten gaan.
De Franken door massale onthoofding van 35.000 Saksen die weigerden zich te laten dopen na hun historische nederlaag. De invoering van het Christendom werd met bloed bezegeld. Verden/Aller. De soldaten bezaten lange zwaarden die liefst horizontaal gezwaaid werden zodat meerdere koppen tegelijk konden worden gesneld.
Tempeliers na hun wanstaltig gedrag werden door vastbinden op een ijzeren zadel geroosterd want eronder gloeide een sappig houtskoolvuurtje. Ideaal voor castratie!
Heksen door middel van verbranding. Onjuist is hun lijden, ze werden voor het aansteken van de takkenbossen gewurgd door de beul en vroegen daarom vooraf d.m.v. betaling.
De reformatie laat voor het eerst, want daarvan hebben we het meest gelezen, alle mogelijke varianten zien op marteling tot doodmaken. Prenten te over. Niet voor niets noemde de protestantse veelschrijver Bakels de katholieken expert in bakken en braden (als Croma). Aan beide benen ophangen en doormidden zagen is een fijne bezigheid, die de meesters in Amerika ook toepasten als straf voor hun eigendom de slaven. Ophanging, uithongering (Wederdopers te Münster), levend begraven, verdrinken en zelfs inmetselen. Willem van der Mark, Heer van Lumey was een lustmoordenaar in zijn werk en een beschaafd mens in de officiële omgang. Ongelofelijk!
De 30-jarige oorlog was van ongekende wreedheid. Ik heb in Grimmelshausen gelezen en raad dit ieder aan. Het relativeert het gejank van de Joden nu, ik bedoel altijd, met hun miserabele historie. Zo kan je een rijtje boeren op het land plaatsen, achter elkaar vastgebonden en de kogel afschieten. Kijken tot hoever dat lood komt... Of niet de helft van de bevolking van het Duitse gebied is omgekomen? Hang van een hereboer eerst z'n kinderen op, stuk voor stuk, en ten slotte zijn vrouw. Als de boer dan nog niet de verblijfplaats van de geldkist heeft verklapt, gaat ook hij d'raan en wordt zijn huis in lichterlaaie gezet.
Spaanse troepen (met Spaanse officieren en Duitse huursoldaten) gingen bij de inneming van een bolwerk vaak uit hun bol. Als straf, want Disziplin muß sein, werd een legeronderdeel gedecimeerd. Ook dit woord is vaak onterecht verstaan, het betekent niet meer dan 1 op de tien door loting ophangen, want veel meer zou zonde zijn.
De Franse revolutie met het plebs aan de macht. Geleidelijk krijgen toch weer de intelligenten het voor het zeggen en voeren hun eigen moordlust. De guillotine is het meest efficiente killtool ooit. De bij- en spotnamen van dit instrument zijn talrijk.
Het neerslaan van de Commune van Parijs ging met ongenaakbare kracht. Eenieder die ook maar wat vuil aan zijn handen of onder zijn nagels had werd aangezien voor deelnemer aan de barricade en onmiddellijk neergeknald of -gesabeld. Er moeten 30.000 stanklijken op straat gelegen hebben. Sebastiaan Haffner heeft geschat hoe lang het geduurd heeft die kadavers met paard en wagen weg te halen. Ik geloof drie maanden gelezen te hebben.
De Eerste Wereldoorlog verbijstert mij nog altijd. Waarom zovelen het slagveld opsturen wetend dat ze worden gedood? Men had gewoon mensen genoeg die dom waren. Weigering betekent natuurlijk de doodstraf door executie, maar de andere dood is niet veel minder erg. Hier speelt de levenswijsheid: je kan niet meer aan het levensbehoud denken maar moet gewoon instinctief handelen de dood tot gevolg hebbend. Er is geen andere keus. In een welvaartstijd is zulke gedachtenvoering ongekend.
De Tweede Wereldoorlog gaat machinaler tewerk. Mijns insziens ook sluwer en intelligenter. De Engelse en Amerikaanse bombardementen boven Duitsland waren puur pyromanie o.l.v. "Bomber Harris" (*) Ik heb nog een BBC-publicatie waarin de mentaliteit van die lustmoordenaar openlijk wordt bekritiseerd na 55 jaar zwijgen, want de Engelsen wisten heus wel dat het niet zo lekker zat. En zeker een schijnproces te Neurenberg voeren met tegelijkertijd onthullingen in eigen gelederen in eigen land zou totaal inopportuun geweest zijn! Ik moet zeggen dat ze wel eerlijk zijn dit nu toe te geven, maar de eigenlijke documentonderzoeker was een (politiek onberispelijke, dus politiek correcte) jonge Duitser! Zodat ze toch nog niet zelf een peccatum hebben afgegeven!
De beruchte Politionele (beter ware: politiële) Acties zijn de Hollandse historie ingegaan als het bestrijden van de vijand, de inlander. Die zwaaide immers met de kris (rippen) en schoot vanuit hinderlaag. Schieten konden ze echt niet en van taktiek hadden ze geen sambal gegeten, maar ze waren wel zo talrijk dat ze een geduchte vijand betekenden. Ponke Princen liep over naar de vijand, hetgeen hem nooit vergeven is, daar hij in theorie althans Hollanders had kunnen doodschieten... Nog geautomatiseerder in Vietnam, met vlaktebombardementen en gifstrooiing. Maar de gele kabouters ook hier te talrijk om echt te kunnen verslaan. Het is de 1500 jaar oude gevechtstaktiek van de Mongolen: sneuvelt de eerste linie dan hebben ze nog tien paraat. Net zoals Japanners deden en Chinezen nog beter kunnen. Noord-Vietnamezen bezaten gevangenissen in kuilen met een rooster erboven. Men stikte geleidelijk door stoflongen.
Ik moet afsluiten want ik word niet goed en wil naar bed.
En kom terug bij AF: de Joden zijn de meest bekwame killers in de wereld. Ze weten de terroristen met ongelofelijke slimheid op te sporen, al of niet m.b.v. verraad en te pakken te krijgen, daarenboven "geen krijgsgevangenen te maken" De staaltjes die ze geleverd hebben liegen er niet om. Ze zijn gewoon... knap! Of weet U een beter woord? Dat de Palestijnen d'raan gaan is niet meer van belang: hun eigen leven en bescherming staan voorop. Niet die van een ander.
Einde verhaal. Of een begin?
(*) Ik heb dit vroeger niet expliciet kunnen behandelen daar vele Polinconen hierover al geschreven hebben.
Symmachus' schrijven aan Caesar [Polinco 8 XII 2002]
Wie een goede en aristocratische geboorte heeft, uit een gevormde en rijke familie komt die zich een cultuurerfenis waardig acht, geschoold is in de antieke rhetorica, voorbestemd is hoge staatsfuncties te bekleden, kan tot uitzonderlijke prestaties in staat zijn. Het is zijn roeping.
Een zo'n man van formaat was Q.A. Symmachus (345->402) met een carrière tot consul.
De politieke constellatie was warrig als altijd. Keizer aan en keizer dood, twee keizers aan en twee doden. Het Imperium was gedoemd te sterven. Het fanatiek opkomende christendom woelde en wachtte zijn kans af.
De toonaangevende aristocratie bleef hardnekkig de oude heidense religie met alles daarop en daaraan aanhangen. Individueel waren er echter wel verschillen. Zo fervent ketters (Arianisme) de moeder van keizer Valentianus II (371-392) is geweest, zo katholiek qua gevoel (niet van theologisch inzicht) was de zoon. Men kan zeggen dat hij een al of niet warme sympathie voor het christendom gevoelde en dit in praktijk bracht door naar de vermaarde bisschop Ambrosius (die de heidense Augustinus bekeerde) in Milaan te luisteren. Regentschap voerde de moeder vanaf 383 en de zoon was in naam keizer.
Kunnen wij spreken van een wanhoop der aristocratie? Ik geloof dat de macht van het christendom niet zó sterk was dat de heidense klasse zich werkelijk bedreigd voelde, wel werd de politiek meer en meer in dienst gesteld van het belang van de christelijke idee als ware het te vergelijken met de gerichte bienviellance t.a.v. allochtonen heden ten dage.
Schokkend was het gesul met het beeld van Victoria. Het lijkt iets op het allochtone gezeur m.b.t. het beeld van Van Heutsz. Uit de senaatszaal verwijderd wordt het kort daarop weer geplaatst. Weer uit en vervolgens nog eens in. Tenslotte definitief weg. De Curia is zelve ook door onmacht aan degeneratie onderhevig.
Victoria was een laatste toevlucht voor de heidense aristocratie. Zij werd een symbool voor de redding van het conservatisme als 'n Jezus een verlosser voor het nieuwe is. In haar dacht de behoudende klasse de normen en waarden te consolideren. Maar voelde zij ook niet dat de strijd tevergeefs is?
Symmachus als invloedrijk staatsman bedacht een appèl (384) op keizer Valentianus de godin haar warme plaats terug te geven. Het verhaal was in voortreffelijk taalgebruik zoals het een gevormde betaamt, maar de kritiek zegt dat het niet gespeend is van fraseringen. Soit, de daad is verricht. Dan is het afwachten wat er gebeurt.
Toen bisschop Ambrosius lucht kreeg van Symmachus' schrijven, richtte deze zich tot de keizer met een verdedigingsschrift en wees op het ware christen- en het foute heidendom. Een andere tegenstelling is niet mogelijk alhoewel beide religieuze opvattingen maatschappelijk door elkaar liepen. En de keizer heeft niet op Symmachus' verzoek gereageerd.
Mocht dit een teleurstelling zijn, de ambiance van Symmachus bleef litterair vruchtbaar door de klassieken in gebruik te laten en te verveelvuldigen. Zij peurde hieruit haar inspiratie, haar levensgeluk en haar idealen.
Als groep was zij de tegengestelde groep van christenen gelijkwaardig en heeft zij de waarden en normen doorgegeven tot in onze tijd toe.
Als groep kunnen wij dit ook.
Latere generaties kunnen ons dankbaar zijn!
Een zo'n man van formaat was Q.A. Symmachus (345->402) met een carrière tot consul.
De politieke constellatie was warrig als altijd. Keizer aan en keizer dood, twee keizers aan en twee doden. Het Imperium was gedoemd te sterven. Het fanatiek opkomende christendom woelde en wachtte zijn kans af.
De toonaangevende aristocratie bleef hardnekkig de oude heidense religie met alles daarop en daaraan aanhangen. Individueel waren er echter wel verschillen. Zo fervent ketters (Arianisme) de moeder van keizer Valentianus II (371-392) is geweest, zo katholiek qua gevoel (niet van theologisch inzicht) was de zoon. Men kan zeggen dat hij een al of niet warme sympathie voor het christendom gevoelde en dit in praktijk bracht door naar de vermaarde bisschop Ambrosius (die de heidense Augustinus bekeerde) in Milaan te luisteren. Regentschap voerde de moeder vanaf 383 en de zoon was in naam keizer.
Kunnen wij spreken van een wanhoop der aristocratie? Ik geloof dat de macht van het christendom niet zó sterk was dat de heidense klasse zich werkelijk bedreigd voelde, wel werd de politiek meer en meer in dienst gesteld van het belang van de christelijke idee als ware het te vergelijken met de gerichte bienviellance t.a.v. allochtonen heden ten dage.
Schokkend was het gesul met het beeld van Victoria. Het lijkt iets op het allochtone gezeur m.b.t. het beeld van Van Heutsz. Uit de senaatszaal verwijderd wordt het kort daarop weer geplaatst. Weer uit en vervolgens nog eens in. Tenslotte definitief weg. De Curia is zelve ook door onmacht aan degeneratie onderhevig.
Victoria was een laatste toevlucht voor de heidense aristocratie. Zij werd een symbool voor de redding van het conservatisme als 'n Jezus een verlosser voor het nieuwe is. In haar dacht de behoudende klasse de normen en waarden te consolideren. Maar voelde zij ook niet dat de strijd tevergeefs is?
Symmachus als invloedrijk staatsman bedacht een appèl (384) op keizer Valentianus de godin haar warme plaats terug te geven. Het verhaal was in voortreffelijk taalgebruik zoals het een gevormde betaamt, maar de kritiek zegt dat het niet gespeend is van fraseringen. Soit, de daad is verricht. Dan is het afwachten wat er gebeurt.
Toen bisschop Ambrosius lucht kreeg van Symmachus' schrijven, richtte deze zich tot de keizer met een verdedigingsschrift en wees op het ware christen- en het foute heidendom. Een andere tegenstelling is niet mogelijk alhoewel beide religieuze opvattingen maatschappelijk door elkaar liepen. En de keizer heeft niet op Symmachus' verzoek gereageerd.
Mocht dit een teleurstelling zijn, de ambiance van Symmachus bleef litterair vruchtbaar door de klassieken in gebruik te laten en te verveelvuldigen. Zij peurde hieruit haar inspiratie, haar levensgeluk en haar idealen.
Als groep was zij de tegengestelde groep van christenen gelijkwaardig en heeft zij de waarden en normen doorgegeven tot in onze tijd toe.
Als groep kunnen wij dit ook.
Latere generaties kunnen ons dankbaar zijn!
Onreinheden in Koningshuizen [Polinco 10 III 2003]
Juist Europese koningshuizen zijn eeuwen lang broedplaatsen van onreinheden geweest. Het is de ferme instandhouding van de dynastie die dwingt tot maatregelen welke voor een gewoon mens ondenkbaar zijn toegepast te worden.
In Holland is het onze Willem van Oranje die de Spaanse koning wilde bestrijden met alle mogelijke middelen als een "totaler Krieg" avant la lettre. Voor beroepsmoordenaars was de Spaanse vorst een brug te ver maar met valsemunterij kon men de Spaanse economie best schade toebrengen als lasterij dit niet deed voor het algemeen fatsoen. Het stadhoudershuis was verre van reinheid. Als Albertina Agnes huwt met achterneef Willem Frederik en de hieruit geboren Hendrik Casimir II wordt gehuwd door (Henriëtte) Amalia, dochter van Henriëtte Catherine (zuster van voornoemde Albertina) wordt de vermaarde Johan Willem Friso geboren. Eigenlijk was deze door twee vrouwen uit de rechte lijn van Willem niets, nou ja iets, maar de rechte lijn-stadhouder Willem III stierf kinderloos waardoor Johan Willem Friso de titel Prins van Oranje kreeg toebedeeld. Wat een manier de geweldige titel "Prins van Oranje" te verwerven! En het Franse prinsdom Orange kwam notabene weer in handen van de familie Chalon zodat het gehele huis Oranje eigenlijk armer was dan ooit tevoren. Herinneren wij ons ook niet dat de vierde vrouw van Willem, Louise de Coligny, niet eens adellijk was? Dezelfde Willem had zijn adeldom te danken aan zijn neef René de Chalon, terwijl je toch hoort te verwachten een dergelijk geschenk te krijgen van je vader. Maar het is niet ongebruikelijk een erflating naar een neef te verrichten, te denken aan katholieke priesters die hun adellijke titel aldus kunnen laten vererven.
Over de Anna in de 19e eeuw die met haar koetsier te Rome vrijde wil ik verder niet vertellen daar nu nog deze liaison als schandaleus wordt gevoeld.
Dankzij de veelstaterij zijn er in Duitsland vele vorstenhuizen geweest. De Hohenzollern hebben een spoor nagelaten van onreinheid. Eigenlijk was de grote bewonderde Frederik II in zijn privéleven misselijk door met uitverkozen pages van achteren te neuken. Uiteraard geschiedde dit staand, liefst in een rozenprieel. En uiterst discreet. Maar de man is geniaal en daarop wordt hij door de geschiedschrijving beoordeeld. Alle hulde. Ik herinner mij een TV-programma op de Duitse zender dat een Frederik-kenner gevraagd werd naar voornoemde praktijk, waarvan door de boosaardige Voltaire na kwaad weggelopen te zijn ooit een doekje werd opgelicht, aardig in verlegenheid kwam en weinig meer wist uit te brengen.
Was de keizer koning Willem I een gevierd man en diens echtgenote niet minder vrouw, de kleinzoon Willem II barstte van geschiftheid. Aan zijn lamme linkerarm zal dit niet gelegen hebben, het moet een doorwoekering zijn van slechte genen bij deze tot uitbarsting. Totale geborneerdheid met schade voor het Rijk. Maar wie kan daarvan wat zeggen?
Verder komt een achterkleinzoon van Willem II om het leven door suïcide en wordt diens weduwe Isabella alcoholist.
Troonpretendent is Georg Fiedrich (*1975).
De Franse Bourbons hebben een geschiedenis die veruit boven die van andere staat. Iedere vorst had een officieel huwelijk en een discrete verzameling vriendinnen met kroost. We zullen deze buitenechtelijke verhoudingen maar als normaal moeten beschouwen daar niemand er echt nadeel van ondervindt. Boosaardig waren de hertogen van Orléans met volstrekte liederlijkheid. Daarbij had eentje nog een natuurlijke dochter Françoise van de Zonnenkoning tot vrouw ook. De zonnenkoning met rijen maîtresses die allen een hoge positie verkregen in de koninklijke pikorde, alsmede de kinderen goede opvoeding. Of Marie Antoinette echt geknoeid heeft zoals de revolutionairen schreeuwden, is de vraag. Zij was als vorstin te waardig op dergelijke vragen te antwoorden.
Het Beierse huis Wittelsbach werd geteisterd door krankzinnigheid. Als Franz Josef van Habsburg een prinses Elisabeth (Sisi) daaruit huwt worden de boze krachten fatalerwijs doorgegeven aan de Habsburgers.
De "junkfräuliche" Koning Ludwig II, bevriend of beter ingepalmd door Richard Wagner, deed wel zo domme dingen voor Bismarck's ogen dat deze op zijn beurt een team geheime agenten op hem afgestuurd heeft om de arme man diep in de nacht te ontvoeren en te laten verdrinken. Zo was hij uit zijn lijden verlost. Er was geen andere keus: de koning werd te lastig.
De Habsburgers zitten vol moord en geweld. De schuld van de zelfmoord van Rudolf en zijn maîtresse wordt in een Franstalig boek dat ik bezit duidelijk toegerekend aan de doorwoekering van de Beierse rotgenen. Ik kon dit aanvankelijk niet geloven maar draaide geleidelijk bij.
Frans Josef had zijn vriendinnen al is het maar dat Sisi onofficieel de benen heeft genomen.
In het Belgische Saksen-Coburg-Gotha moet ik alleen Boudewijn als godsdienstesziek zien. Hij overleed onverwachts in Spanje aan een hartaanval.
De Engelse Windsors negeer ik. Opmerkelijk dat de pers schandaalmoe is geworden al is het maar door de waardigheid van de Koningin: Don't complain, don't explain.
Het huis Bragança van Portugal kampte met moorden in vrijmetselarijomgeving
Het huis Grimaldi van Monaco behoudt de waas van een moord op prinses Gracia. Kinderen leiden bepaald een niet waardig leven.
In Holland is het onze Willem van Oranje die de Spaanse koning wilde bestrijden met alle mogelijke middelen als een "totaler Krieg" avant la lettre. Voor beroepsmoordenaars was de Spaanse vorst een brug te ver maar met valsemunterij kon men de Spaanse economie best schade toebrengen als lasterij dit niet deed voor het algemeen fatsoen. Het stadhoudershuis was verre van reinheid. Als Albertina Agnes huwt met achterneef Willem Frederik en de hieruit geboren Hendrik Casimir II wordt gehuwd door (Henriëtte) Amalia, dochter van Henriëtte Catherine (zuster van voornoemde Albertina) wordt de vermaarde Johan Willem Friso geboren. Eigenlijk was deze door twee vrouwen uit de rechte lijn van Willem niets, nou ja iets, maar de rechte lijn-stadhouder Willem III stierf kinderloos waardoor Johan Willem Friso de titel Prins van Oranje kreeg toebedeeld. Wat een manier de geweldige titel "Prins van Oranje" te verwerven! En het Franse prinsdom Orange kwam notabene weer in handen van de familie Chalon zodat het gehele huis Oranje eigenlijk armer was dan ooit tevoren. Herinneren wij ons ook niet dat de vierde vrouw van Willem, Louise de Coligny, niet eens adellijk was? Dezelfde Willem had zijn adeldom te danken aan zijn neef René de Chalon, terwijl je toch hoort te verwachten een dergelijk geschenk te krijgen van je vader. Maar het is niet ongebruikelijk een erflating naar een neef te verrichten, te denken aan katholieke priesters die hun adellijke titel aldus kunnen laten vererven.
Over de Anna in de 19e eeuw die met haar koetsier te Rome vrijde wil ik verder niet vertellen daar nu nog deze liaison als schandaleus wordt gevoeld.
Dankzij de veelstaterij zijn er in Duitsland vele vorstenhuizen geweest. De Hohenzollern hebben een spoor nagelaten van onreinheid. Eigenlijk was de grote bewonderde Frederik II in zijn privéleven misselijk door met uitverkozen pages van achteren te neuken. Uiteraard geschiedde dit staand, liefst in een rozenprieel. En uiterst discreet. Maar de man is geniaal en daarop wordt hij door de geschiedschrijving beoordeeld. Alle hulde. Ik herinner mij een TV-programma op de Duitse zender dat een Frederik-kenner gevraagd werd naar voornoemde praktijk, waarvan door de boosaardige Voltaire na kwaad weggelopen te zijn ooit een doekje werd opgelicht, aardig in verlegenheid kwam en weinig meer wist uit te brengen.
Was de keizer koning Willem I een gevierd man en diens echtgenote niet minder vrouw, de kleinzoon Willem II barstte van geschiftheid. Aan zijn lamme linkerarm zal dit niet gelegen hebben, het moet een doorwoekering zijn van slechte genen bij deze tot uitbarsting. Totale geborneerdheid met schade voor het Rijk. Maar wie kan daarvan wat zeggen?
Verder komt een achterkleinzoon van Willem II om het leven door suïcide en wordt diens weduwe Isabella alcoholist.
Troonpretendent is Georg Fiedrich (*1975).
De Franse Bourbons hebben een geschiedenis die veruit boven die van andere staat. Iedere vorst had een officieel huwelijk en een discrete verzameling vriendinnen met kroost. We zullen deze buitenechtelijke verhoudingen maar als normaal moeten beschouwen daar niemand er echt nadeel van ondervindt. Boosaardig waren de hertogen van Orléans met volstrekte liederlijkheid. Daarbij had eentje nog een natuurlijke dochter Françoise van de Zonnenkoning tot vrouw ook. De zonnenkoning met rijen maîtresses die allen een hoge positie verkregen in de koninklijke pikorde, alsmede de kinderen goede opvoeding. Of Marie Antoinette echt geknoeid heeft zoals de revolutionairen schreeuwden, is de vraag. Zij was als vorstin te waardig op dergelijke vragen te antwoorden.
Het Beierse huis Wittelsbach werd geteisterd door krankzinnigheid. Als Franz Josef van Habsburg een prinses Elisabeth (Sisi) daaruit huwt worden de boze krachten fatalerwijs doorgegeven aan de Habsburgers.
De "junkfräuliche" Koning Ludwig II, bevriend of beter ingepalmd door Richard Wagner, deed wel zo domme dingen voor Bismarck's ogen dat deze op zijn beurt een team geheime agenten op hem afgestuurd heeft om de arme man diep in de nacht te ontvoeren en te laten verdrinken. Zo was hij uit zijn lijden verlost. Er was geen andere keus: de koning werd te lastig.
De Habsburgers zitten vol moord en geweld. De schuld van de zelfmoord van Rudolf en zijn maîtresse wordt in een Franstalig boek dat ik bezit duidelijk toegerekend aan de doorwoekering van de Beierse rotgenen. Ik kon dit aanvankelijk niet geloven maar draaide geleidelijk bij.
Frans Josef had zijn vriendinnen al is het maar dat Sisi onofficieel de benen heeft genomen.
In het Belgische Saksen-Coburg-Gotha moet ik alleen Boudewijn als godsdienstesziek zien. Hij overleed onverwachts in Spanje aan een hartaanval.
De Engelse Windsors negeer ik. Opmerkelijk dat de pers schandaalmoe is geworden al is het maar door de waardigheid van de Koningin: Don't complain, don't explain.
Het huis Bragança van Portugal kampte met moorden in vrijmetselarijomgeving
Het huis Grimaldi van Monaco behoudt de waas van een moord op prinses Gracia. Kinderen leiden bepaald een niet waardig leven.
Abonneren op:
Posts (Atom)