De bus stond al klaar, we zagen hem even niet, terzijde van de parochiekerk De Goede Herder aan de Van Boshuizenstraat, thans geheten kerkrechtelijk onderdeel van de uit vijf kerken bestaande R.K. Parochie Amstelland, we konden instappen. Een grote bus voor de dozijn belangstellenden onder wie een vrouw, vaste bezoekers van deze kerk, het waren er zo ik hoorde voor deelneming aan de Stille Omgang vroeger meer. Ik wist vorig jaar al van het busvervoer en besloot dit jaar de website in het oog te houden. Heen kan best maar terug is omslachtig, de nachtbussen die vertrekken richting Buitenveldert en verder halten vanaf en nabij het Leidseplein. Ook dan moest ik eens terug wandelen vanaf de Amstelveenseweg en de eerste keer in 1997 ben ik zelfs geheel in marstempo naar huis gelopen!
 |
| De luxe reisbus van de firma Oostenrijk |
Om 22.15 uur was een voorbereidende viering, d.w.z. een heilige mis in de Nederlandse taal. Dit wetende besloot ik geen kerkboek te pakken aangezien ik elke keer weer mij suf zit te bladeren om de juiste tekst voor ogen te krijgen. Ik ben immers de missale Romanum gewend, als ook de missale Gregorianum en daarin weet ik middels de bezoeken aan De Krijtberg goed de weg. Overigens kom ik daar zelden meer en de boeken staan gewoon in de kast. Wie had gedacht dat pastor Phil Kint duidelijk vooraf de elke bladzijde opnoemt zodat ik spijt kreeg geen boek ter hand te hebben. Maar ik kon dan ook des te beter verstaan.
Ik was een der eersten die binnenkwam de kerkruimte was nog schaars verlicht. Ik had me voorgenomen Phil aan te spreken
dat ik het ben geweest die begin vorig jaar Huub Mous heb ingelicht dat Phil daar werkzaam is, die "gezocht werd" voor deelneming aan hun reünie van zijn klas1b Gymnasium 1960 van het voormalige St.-Ignatiuscollege. Zo kon hij ras gelokaliseerd worden voor contact.
Voornoemde Nederlandstalige missalen met mij onbekende liederen heb ik in diverse uitvoeringen gezien in kerken waar in aanwezig was als begeleider van Irene Hagemans, muziekpedagoge en koordirigent en heb mij verbaasd hoe weinig ik daarvan weet. De (enige) canon is me wel bekend maar de rest niet en dat is heel wat. Natuurlijk is een mis in Latijn of in Nederland identiek van religieuze waarde alhoewel de latinisten zich
iets superieur voelen meer bij de historische traditie aan te sluiten zij het vanaf 1970 dan toen de Novus Ordo Missæ werd ingevoerd. In de kerkboeken staan naar ik mij herinner ook teksten en liederen van Huub Oosterhuis die zo vrijzinnig is geworden dat zijn geestesproducten ouderwets lijken.
Toen hoorde ik Phil vooraf van elke voor te dragen tekst de juiste bladzijde vermelden. Wat spijt kreeg ik toch geen kerkboek gepakt te hebben!
Phil is gepromoveerd op een proefschrift getiteld
Prometheus aangevuurd door Demeter (1989). Dit is echter geen epos zoals U zoudt verwachten maar economische geschiedenis betreffende de landbouw in Oost-Vlaanderen begin 19e eeuw. Werkzaam is hij als pastor in de Roomskatholieke kerk, overigens een HBO-opleiding. De canon en daaraan verbonden consecratie blijven altijd een gewijd priester voorbehouden. Het pastoraat is niet zonder risico, in de Titus Brandsma-parochie te Amstelveen komt een vaste bezoekster die afgestudeerd jurist is die eveneens de pastor-opleiding heeft gevolgd en werkzaam is geweest te Rotterdam. Ze moet een diepvroom meisje zijn die zo een stap heeft weten te zetten! Maar toen zij een echtscheidingsprocedure kreeg werd zij mooi gedesavoueerd.
De busrit ging om half twaalf van start, we reden door donker Zuid langs de St.-Franciscusschool en de Vredeskerk waarover ik vooraf met een aantal heren nog even had gesproken en het St.-Ignatiuscollege maar niemand lette daarop. We konden de Vijzelstraat al inrijden na de jarenlange werkzaamheden. Vanaf het Rokin maakte de bus een scherpe bocht het Spui in, een knap stukje van chaufferen!
Het Spui was om 23.45 uur aardig vol met wachtende mensen. Toen een ploeg van een dertig tal de Gedempte Begijnensloot introk gingen wij daar achteraan. Ik zag een jongeman in priesterkleed en schoudertas, twee meisjes die duidelijk zusjes waren. De lantaarn van de Heilige Stede werd bereikt en ik maakte een foto. Ik heb vroeger wel gezien dat pelgrims knielden en als een dit verricht doen anderen het ook. Een cameravrouw maakte heimelijk opnamen.
 |
| De lantaarn als baken van de Heilige Stede |
 |
| De Warmoesstraat in |
In de binnenstad is de koude wind minder voelbaar dan in het open Buitenveldert. Maar het is er ook luidruchtiger. Slechts op de Nes was het echt mooi stil voor de ommegang. Bij het begin van het Damrak heb ik bijna gestruikeld gezien mijn camera waarnaar ik keek. Ik besloot op te passen. De laatste voorgeschreven ronde om de voormalige Heilige Stede en het zat er op.
 |
| De lantaarn op de terugweg |
Rustig, zowat even uitblazen begaven we ons naar de Lutherse kerk aan het Spui waar een gezellige drukte heerste. We konden een koffie kopen en ik nam ook een broodje al is het maar om de toegewijde voorbereiding te honoreren. Heerlijk ontspannen babbelen met ons gezelschap dat je al aardig goed leert kennen. Toen ik stelde dat de roomskatholieke Kerk was ingestort medio 60er, beter bedoeld het Rijke Roomsche Leven, een formulering die Huub Mous in zijn weblog talloze malen heeft gebruikt, kreeg ik een repliek dat eerder 's lands economie debet is aan de terugloop van het kerkbezoek, de welvaart deed de mensen andere doelen geven.
De kerk had daarop geen antwoord. Ik heb prof Raedts zelfs in 1997 horen beweren dat er überhaupt geen secularisatie bestaat! maar dit zoek ik even niet op. Wederom zag ik een jonge priester in kleed als ook een in kostuum. Drie jongmensen nota bene waargenomen die voor deze professie hebben gekozen! Ook overal in de menigte jongeren te zien die van heinde en verre moeten gekomen zijn. Er vertrokken zelfs bussen naar Groningen!
 |
| De Lutherse kerk aan het Spui ook dienend als aula van de UvA |
De terugweg was een iets andere route maar niet veel langer. Er werd gezellig geconverseerd en ik luisterde met plezier. Opeens hoorde ik de naam
De Vluchtheuvel zeggen, een mij bekend object. Wij hadden met de eindexamenklas in 1962 aldaar de driedaagse retraite waarvan ik mij gedetailleerd nog veel kan herinneren. Echter had ik niet paraat dat de locatie in Bergen is, mooi om weer te weten!
Om half een waren we gearriveerd en twintig minuten later was ik thuis. Ik voelde mij vermoeid maar erg blij deelgenomen te hebben aan Amsterdams eeuwenoude traditie!
Nieuws zondagmorgen 06 uur: Deelnemers aan De Stille Omgang 2015 waren 6500.
