Studeren aan hoger onderwijs is niet meer zo vanzelfsprekend

Nee, het is geen automatisme meer om na het VHMO door te studeren aan een universiteit of hogeschool, het weekblad Die Zeit spreekt van eine veraltete Denke, "het is niet meer zo", een paar jaar te studeren en dan de studie af te breken of meerdere jaren en in te zien dat dit niet is wat je had gewenst. Er komen aldus gedesillusioneerde jonge mensen zich zichzelf geweld aan doen alsmede de staat op kosten hebben gejaagd.

Trouwens de waarde van VHMO is na de Mammoetwet toch al aardig minder geworden maar de universiteit evenzeer met 2+2 jaren.

In de 50er was hoger onderwijs voor de bevoorrechten, in de 60er was er een studiebeurzenstelsel. Zelfs na zeven studiejaren was er maar weinig schuld. In de 80er kwam er explosie van studentenpopulatie.

Onder Den Uyl werd de universitaire studie als een must ervaren en hele legioenen VHMO'ers gingen het bruisende studentenleven in met wat studeren erbij. Wat waren niet populair politicologie en andragologie, voor het lokkende psychologie moest je oppassen vanwege het onderdeel statistiek. Politicologie, ooit in de bezettingstijd door een paar knappe koppen uitgevonden om na de bevrijding een nieuwe generatie democratisch gezinde mensen voort te laten brengen. Dit hebben ze geweten, ausgerechnet de vroegere minderheidsgroepen uit (ultra-)links milieu grepen hun kans zich waar te maken en te emanciperen. Had Lucas van der Land niet eens gezegd dat de zoon van de melkboer de kans moest krijgen om door te studeren met hoger onderwijs maar dat de zoon van de melkboer niet moet studeren omdat hij de zoon van de melkboer is...! En bij hoevelen was het niet het laatste.

De revolutionairen worden geïnstrueerd

Conflicten waren er vele met die van Daudt als de bekendste, met conflicteren kan je je plaats in de oude maatschappij afbakenen en strijden voor een utopische maatschappij. Marx en Lenin waren basis, Castro een leidinggever voor de collectivisering en Che Guevarra een messias. De inspraak van studenten in alle mogelijke commissies van de universiteit. Ik heb jaren Folia gelezen en mij afgevraagd of er niet eens rust kwam. Mensen vielen af, anderen hielden stand, er is veel leed geweest.

Eind 90er werd de inspraak eindelijk een stuk minder maar met het gezag van de leidinggevenden was het voorgoed gedaan. Dan zijn we nu, naar verluidt, gezien de banken- en economische crisis, genoodzaakt de hogere studie zelf te betalen of de lening geheel af te lossen.

Is vijftig jaar emancipatie dan voor niets geweest? Studie wordt ontmoedigd, dat is zeker en degenen die zelf doorgestudeerd hebben zullen hun kleinkinderen toch voorzichtigerwijs moeten instrueren dat zó goed zij dit meer zullen krijgen.

Bronnen:
Die Zeit 21-8-2012
Academische Toestanden (Amsterdam, 1998) door Jos Dohmen, p161-163
De Affaire Daudt PDF/Adobe document