Staande Boe-vatie na de Bayreuther Ring 31-7-2013

Na de afgelopen eeuw-herdenking van de Sacre weet je hoe de geschiedenis kan oordelen: de domme mensen van ooit moeten het domme oude afschudden en het mooie nieuwe accepteren. Maar wie is er nu zo gek?

-----

Frank Castorf (van de Opera Berlijn) heeft met zijn regie in Bayreuth beroepsmatig gefaald in het grote geheel als in het kleine detail; dat schijnt niet slechts door foutieve kunstzinnige beslissingen doch uit desinteresse aan Wagners Werk, uit onkunde en uit maar-wat-aan-rotzooien.

Beroepsmatig:

• Siegfried smeedt geen zwaard maar bouwt een (AK47) Kalashnikov. Best goed maar dat moet je hem even later niet met een middeleeuws wapen laten opkomen!
• De begeerte naar goud voorgesteld door die van olie. Best goed maar dan moet je even later niet Mime goudbaren uit de benzinepomp laten trekken die nog drijven op de olie ook! 
• Rheingold aan Route 66 motel 1980 in Texas.
• Walküre in Aserbaidschans Baku om 1950.
• Siegfried aan Berliner Alexanderplatz. Twee parende krokodillen. Eten een levend meisje op. Wotan en Erda smikkelen Italiaans en hebben orale sex. Brünnhilde ontwaakt in een communistisch land.
• Götterdämmerung aan Wallstreet. Oost-Duitse punks zuipen bier.
• Wotan als maffioso.

Wel goed:

Pilsje?

Alexander Denic als decorbouwer naast Kirill Petrenko als dirigent zijn hier de ware meesters. De werelddraaischijf is indrukwekkend. Een grindachtertuin naast een Dönertent voor de Nornen die een soort Voodoo bedrijven. De Christoverpakte Rijksdag die de Beurs NY blijkt. Het voormalig DDR-bedrijf Buna voor chemische producten. En dat alles in een toneel!

Kan hij wel wat?

Maar Castorf had daar allemaal geen oog voor, hij wordt banaal. Niet de politieke systemen corrumperen de mens maar de mens zelf is van geboorte corrupt. Ja, wie anders dan? Alle personages zijn zo eendimensionaal als graffiti, dus de psychologische, historische en mythologische dimensie is compleet genegeerd. Hij moet Wagner uit een foldertje kennen...

Petrenko heeft wel degelijk oor voor muzikaal detail en voor de zangers niets dan lof.

-----

Het is Dr. Herman Hoelen, de vroegere voorzitter van het Wagnergenootschap Amsterdam (nu Nederland) die mij persoonlijk zei alhoewel vanaf 1952 te Bayreuth gevisiteerd te hebben er nu maar voorgoed vanaf zag als de contrahenten in stukken magazijn- of loodgietersjassen rondlopen. Een ander verklaarde ooit bij ons niet naar opera's te gaan omdat elke enscenering toch teleurstelt, immers een budget is beperkt zodat er altijd hiaten in conceptie vallen. Als de vertolking als hierboven goed wordt beoordeeld resteert gewoon de muziek-CD als de beste Wagnergenieting voor dag en nacht.



BRON:
Deutschlandfunk 1-8-2013
BR Klassiek 3-8-2013
Bloomberg 1-8-2013
Intermezzo 27-7-2013  foto's