Vaak denkt hij nog aan ze, ene Ada, Anke uit Nijmegen/Lent, ene Ans, ene Belika, ene Deborah, ene Lucy en wie nog meer...
Het kan verkeren. Doch muziek heelt alle wonden.
 |
| Hans 60er |
 |
| Hans 1971 |
Poulenc - Concerto pour piano
Contact: Hans Bergenthal
05 maart 2019
Hans Bergenthal onthuld
Onder deze naam heeft hij vriendinnetjes en kennisjes gemaakt. Het lang lang duren, kort of one night maar als Hans staat hij bij hen in het geheugen.
Vaak denkt hij nog aan ze, ene Ada, Anke uit Nijmegen/Lent, ene Ans, ene Belika, ene Deborah, ene Lucy en wie nog meer...
Het kan verkeren. Doch muziek heelt alle wonden.
Contact: Hans Bergenthal
Vaak denkt hij nog aan ze, ene Ada, Anke uit Nijmegen/Lent, ene Ans, ene Belika, ene Deborah, ene Lucy en wie nog meer...
Het kan verkeren. Doch muziek heelt alle wonden.
Contact: Hans Bergenthal
04 maart 2019
Kalme Elgar en Stormige Walton Concertgebouw
In het Concertgebouw werd op zondagochtend 3 maart 2019 een concert gegeven door het Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Markus Stenz. Maar vooraf de Spiegelzaal. Ik was aanwezig met mijn introducé:
Het concert werd eerder gegeven op vrijdagavond maar met de violiste Carolin Widmann (*1976) die speelde Anderson - In lieblicher Bläue (Nederlandse première). Voor de zondagmorgen is dit dus te lang. Ik wel bezit een eigen opname hiervan.
De beminnelijke Hans van den Boom introduceert drie optredens.
Het Vespucci Kwartet:
De getalenteerde Pieter van Loenen met een oneindige chaconne van Bach:
Het Amatis Pianotrio met vaak bulderende apparaatklanken waarop Sjostakovitsj wellicht zijn emoties kwijt kon:
Dan de concertzaal.
Wij zaten voor deze keer aardig vooraan, meestal kies ik voor mij midden, hetgeen de blik op het gehele orkest weliswaar belemmert maar de dirigent meer gedetailleerderwijs zichtbaar en het orkest speciale klanken des te duidelijker hoorbaar maken.
De Eerste symfonie van Walton was voor mij nieuw doch herinner ik mij een filmmuziek van zijn hand. Ook vóór 1983 heb ik op de Tv een interview gezien waarin Walton gezeten in zijn fraaie tuin met levensgrote cactussen. Dit kan alleen maar in een warm land!
Opmerkelijk als je erbij bent! Ik verbaasde mij dat met zo een grote orkestbezetting inclusief harp toch nog gesplitste partijen zijn voor de violen, de celli en de contrabassen. Er is zelfs een solo-celliste. Nimmer zoveel de grote koperinstrumenten gehoord, soms langdurige lijnen.
In het Andante had ik even een inslaap-shockje, maar dat komt meer voor, ook bij mijn vroegere kennisje, maar wakker wordt je alras door de felle klanken. Het is de dirigent die zelfs als een snellende reiziger alle groepen met geheimtaal moet bezweren. De gevarieerdheid in vorm en melodie is oneindig, nergens kan je een groep tonen onthouden of meeneuriën. Een melodieusheid als bij Elgar in zijn twee (of drie) symfonieën ontbreekt. Maar dan nog is het muziek!
Het applaus was groots waarbij ik me niet kan indenken dat vele concertbezoekers Walton echt goed zullen kennen of speciaal voor hem gekomen zijn. Alleen al het zich bevinden in deze wonderlijk mooie zaal is een genoegen op zich.
Dan was het tijd voor een kom soep in het SM.
 |
| Martine |
Het concert werd eerder gegeven op vrijdagavond maar met de violiste Carolin Widmann (*1976) die speelde Anderson - In lieblicher Bläue (Nederlandse première). Voor de zondagmorgen is dit dus te lang. Ik wel bezit een eigen opname hiervan.
De beminnelijke Hans van den Boom introduceert drie optredens.
Het Vespucci Kwartet:
 |
| Het Vespucci Kwartet 3-3-2019 |
De getalenteerde Pieter van Loenen met een oneindige chaconne van Bach:
 |
| Pieter van Loenen (viool) 3-3-2019 |
Het Amatis Pianotrio met vaak bulderende apparaatklanken waarop Sjostakovitsj wellicht zijn emoties kwijt kon:
 |
| Amatis Pianotrio 3-3-2019 |
Wij zaten voor deze keer aardig vooraan, meestal kies ik voor mij midden, hetgeen de blik op het gehele orkest weliswaar belemmert maar de dirigent meer gedetailleerderwijs zichtbaar en het orkest speciale klanken des te duidelijker hoorbaar maken.
De Eerste symfonie van Walton was voor mij nieuw doch herinner ik mij een filmmuziek van zijn hand. Ook vóór 1983 heb ik op de Tv een interview gezien waarin Walton gezeten in zijn fraaie tuin met levensgrote cactussen. Dit kan alleen maar in een warm land!
Opmerkelijk als je erbij bent! Ik verbaasde mij dat met zo een grote orkestbezetting inclusief harp toch nog gesplitste partijen zijn voor de violen, de celli en de contrabassen. Er is zelfs een solo-celliste. Nimmer zoveel de grote koperinstrumenten gehoord, soms langdurige lijnen.
In het Andante had ik even een inslaap-shockje, maar dat komt meer voor, ook bij mijn vroegere kennisje, maar wakker wordt je alras door de felle klanken. Het is de dirigent die zelfs als een snellende reiziger alle groepen met geheimtaal moet bezweren. De gevarieerdheid in vorm en melodie is oneindig, nergens kan je een groep tonen onthouden of meeneuriën. Een melodieusheid als bij Elgar in zijn twee (of drie) symfonieën ontbreekt. Maar dan nog is het muziek!
Het applaus was groots waarbij ik me niet kan indenken dat vele concertbezoekers Walton echt goed zullen kennen of speciaal voor hem gekomen zijn. Alleen al het zich bevinden in deze wonderlijk mooie zaal is een genoegen op zich.
 | ||
| Radio Filharmonisch Orkest, Markus Stenz dirigent 3-3-2019 |
Dan was het tijd voor een kom soep in het SM.
 |
| Restaurant SM 1e verdieping |
02 maart 2019
Moralisch Flexibel weer Mainzer Fastnacht
De Fernsehfastnachtssitzing van de Karnaval-Club Kastel 1947 e.v. was aanvankelijk 1955 alweder op de ARD/ZDF vrijdag de 1e maart 2019. De locatie is in de grote zaal van het Mainzer Kurfürstlischen Schloß. Bekende acteuren en soms nieuwe.
Gepland zijn de zittingen t/m 2025.
De zittingsspresident is wederom voor de karakteristieke Andreas Schmitt (56) met zijn volumineuze kop en hoge ratelstem,
maar goed herinner ik me nog de ongelofelijke routinier Rolf Braun (1929-2008).
Ook Margit Sponheimer (76),
liet zich mooi zien in een artistieke jurk en haar karakteristieke zware altstem. Vele jaren geleden verzocht ze eens pakjes te sturen, wat ik gedaan heb maar verder nooit iets gehoord; zo hebben we nooit een afspraakje kunnen maken.
Ik zag een perfecte imitatie van Angela Merkel, gelaat en vingerhanden zorgvuldig geoefend.
De KCK-verenigingskleuren zijn wit-rood-geel-zwart. Je kunt er een betekenis bij verzinnen.
Onvergetelijk is de Bode vanuit de Bondsdag Jürgen Dietz (1941-2015) met zijn geknepen stem, proza en zijn intelligente humor. Jammer dat hij weg is.
Dan altijd de mannenkoren, waar Duitsland zo goed in is.
In de zaal waren aanwezig enkele politici Annegret Kramp-Karrenbauer (1962), voorzitter CDU en gedoodverfde opvolger van Mutti, Andrea Nahles (1970) SPD en een derde vrouw. Andreas stelde zoals altijd ten slotte ook zijn echtgenote voor.
Er waren drie hoograngige geestelijken.
Bedenk: Kàbinet is kast maar Kábinet regering.
Tot volgend jaar dan maar.
Gepland zijn de zittingen t/m 2025.
De zittingsspresident is wederom voor de karakteristieke Andreas Schmitt (56) met zijn volumineuze kop en hoge ratelstem,
 |
| Andreas Schmitt 1-3-2019 |
maar goed herinner ik me nog de ongelofelijke routinier Rolf Braun (1929-2008).
Ook Margit Sponheimer (76),
 |
| Margit Sponheimer 1-3-2019 |
liet zich mooi zien in een artistieke jurk en haar karakteristieke zware altstem. Vele jaren geleden verzocht ze eens pakjes te sturen, wat ik gedaan heb maar verder nooit iets gehoord; zo hebben we nooit een afspraakje kunnen maken.
Ik zag een perfecte imitatie van Angela Merkel, gelaat en vingerhanden zorgvuldig geoefend.
De KCK-verenigingskleuren zijn wit-rood-geel-zwart. Je kunt er een betekenis bij verzinnen.
Onvergetelijk is de Bode vanuit de Bondsdag Jürgen Dietz (1941-2015) met zijn geknepen stem, proza en zijn intelligente humor. Jammer dat hij weg is.
Dan altijd de mannenkoren, waar Duitsland zo goed in is.
In de zaal waren aanwezig enkele politici Annegret Kramp-Karrenbauer (1962), voorzitter CDU en gedoodverfde opvolger van Mutti, Andrea Nahles (1970) SPD en een derde vrouw. Andreas stelde zoals altijd ten slotte ook zijn echtgenote voor.
Er waren drie hoograngige geestelijken.
Bedenk: Kàbinet is kast maar Kábinet regering.
Tot volgend jaar dan maar.
Andreas Schmitt: Fastnachter und SPD-Ratsmitglied über Kirche, ganzjährige Ideensammlung und verlorene Wahl
"Mainz bleibt Mainz, wie es singt und lacht": Die Mutter aller Sitzungen
Andreas Schmitt: Spinat und Messwein zum Jubeltag in Mainz
Abonneren op:
Posts (Atom)