Carl Schmitt is een geniaal denker in de rechtsgeleerdheid, wat wel heel wat meer voorstelt dan rechtsregeltjes, artikeltjes en paragraafjes. Achter alle maatschappelijke activiteit moet een degelijke visie staan en die heeft hij.
Schmitt is door Kempner in Neurenberg ondervraagd geworden inzake zijn politieke activiteit. Echter de drie aanklachten zoals die voor de nazi-kopstukken, aanvalsoorlog beramen, oorlogsmisdaden begaan en misdaden tegen de menselijkheid sluyt als een tanghe op een vercken, de man is zuiver wetenschapper!
Op verzoek van Kempner heeft Schmitt (dan maar) enige rapporten vervaardigd over de rechtspositie van nazi-functionarissen in het IIIe Rijk.
Doch zit hier niet meer meer achter?
Wat zou er gebeurd zijn als Schmitt werkelijk sur la selette was gekomen? Had een geniaal denker als hij niet met gemak de rechtsgrondslag van de hele procesvoering in Neurenberg kunnen betwisten zo niet ontkennen? Daarom zaten de geallieerde organisatoren van onderhavig proces allerminst verlegen. En zijn straf kreeg hij heus nog wel, wat in heel andere gevallen (bijv. zwijgende literatoren in de Duitse tijd) met een schitterende Duitse formulering innere Emigration wordt genoemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten