Hyves Vrijheid van Mening 29 sep 2008, 09:31
Ik had het nooit gedacht de financiële wereld zó te
kunnen zien scheuren en instorten gelijk ik zeker drie dagen in november
1989 evenmin kon geloven dat de Muur
echt voorgoed doorbroken is. Er werd in den Lande tijdens de
socialistische regering in de 70er v.e. vaak gesproken over
nationalisatie van het (vervloekte maar onontbeerlijke)
Verzekeringswezen maar men gaf wel toe dat het politiekerwijs om de
vrije economie niet haalbaar is. Toen al waren de premies lekker hoog
(voornamelijk doorberekende kostenposten) en de (ten grondslag liggende)
rentevoet lekker laag met als tegenargument de veiligheid van de Verzekerings-Maatschappij.
Den Uyl heeft als ex-calvinist nog zakken geld in de noodlijdende
Verolme Scheepsbouw gestort, de calvinist Verolme was allang dood en lag
in een praalgraf van zijn immense rijkdom. Toen eindelijk het inzicht
verkregen werd dat voortzetting in Europees verband niet mogelijk is,
verklaarde Den Uyl dat toch maar bedrijven failliet moesten kunnen gaan.
Met andere woorden, kreupelen moeten toch eens dood.
Anders dan nu, Banken en Verzekeringsmaatschappijen dienen een
hogerdimensionaal belang dan 'n Scheepsbouwwerf, de gehele
landseconomie is er mee verweven. Ondenkbaar dat een bank de deuren
sluit en je rekening courant alsmede je spaargeld niet meer toegankelijk
zijn...
Over de Verenigde Staten behoeven wij ons geen zorg te maken het land te
zien ondergaan. Als ze nu al $800 miljard kunnen vrijmaken voor
overneming van hachelijke leningen, is er zoveel geld in de kelder als
van Dagobert Duck: toen Donald verwonderend wees naar de kale bodem, een
opgebruikte muntenmassa voor de vervaardiging van prachtige
standbeelden, greep Dagobert naar de schakelaar en de betonnen bodem
zoemde omhoog, te aanschouwen een immense muntenmassa van ongekende
diepte.
Wie had echter gedacht dat dit geleend geld is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten