Onder Duitse protestante theologen is een stroming gaande het zoenoffer door de vrijwillige dood van Christus te beschouwen als een theologische blikverenging in het lezen van de Bijbel.
Burckhard Müller is een pleitbezorger van deze theorie.
Hoe kan dat? Het zoenoffer is van slechte invloed op de mens, hem wordt schuld aangepraat die hem vergeven wordt door Christus. En dat geschiedde begin 16 eeuw door middel van betalingen waarop een aflaat verkregen werd. Priester Tetzel was de uitvinder van deze praktijk met eigenlijk nog eerder Anselmus van Canterbury van de Satisfaktie-theorie, in elk geval kwamen de inkomsten ten goede voor delging van de kosten van de bouw van de Sint Pieter en dat is natuurlijk prachtig.
Na zovele eeuwen is het begrip zoenoffer nog altijd verankerd in het menselijke denken, de kunst
(sic) met het Isenheimer altaar van Grünewald
Het verlaten van dit zonde-aangepraat geeft eerst een ware bevrijding.
Eigenlijk grandioos dat protestanten vrijelijk een afwijkende mening kunnen uiten zonder dat er een vervolging plaatsvindt. Nu is overigens voornoemde theoloog gepensioneerd maar nog vrijwillig actief, toch kan hij zich deswege nog meer dan vroeger vrijheid van mening veroorloven.
Hoe de progressieve theologen hun aparte visie opbouwen, zeg niet direct dat dit niet mag, moet u zelf maar nagaan, U ziet toch dat een theoloog in de 11e eeuw, een priester in de 16e en een predikant in de 21e rustig kunnen denken en schrijven, dit alles voert me nu te ver wil ik nog Pasen kunnen vieren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten